Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Dāvida dziesma. Teici To Kungu, mana dvēsele, un viss, kas iekš manis, Viņa svēto vārdu.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Teici To Kungu, mana dvēsele, un neaizmirsti, ko Viņš tev laba darījis.
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
Viņš piedod visus tavus grēkus un dziedina visas tavas vainas.
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
Viņš izglābj tavu dzīvību no samaitāšanas un pušķo tevi ar žēlastību un apžēlošanām.
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
Viņš pieēdina tavu muti ar labumu, ka tu atjaunojies kā ērglis.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
Tas Kungs izdod taisnību un tiesu visiem, kas top apbēdināti.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Viņš Mozum darījis zināmus Savus ceļus, Israēla bērniem Savus darbus.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Žēlīgs un lēnīgs ir Tas Kungs, pacietīgs un no lielas žēlastības.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Viņš ķildu neturēs mūžam un nedusmosies mūžīgi.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Viņš mums nedara pēc mūsu grēkiem un mums nemaksā pēc mūsu noziegumiem.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Jo cik augstas debesis ir pār zemi, tik spēcīga Viņa žēlastība pār tiem, kas Viņu bīstas.
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
Cik tālu rīti no vakariem, tik tālu Viņš liek mūsu pārkāpumus nost no mums.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Tā kā tēvs apžēlojās par bērniem, tā Tas Kungs žēlo tos, kas Viņu bīstas.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Jo Viņš zin, kāds radījums mēs esam, Viņš piemin, ka mēs esam pīšļi.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Cilvēks savā dzīvībā ir kā zāle, viņš zied kā puķe laukā.
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
Kad vējš pār to pāriet, tad viņas vairs nav, un viņas vietu vairs nepazīst.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Bet Tā Kunga žēlastība paliek mūžīgi mūžam pār tiem, kas Viņu bīstas, un Viņa taisnība līdz bērnu bērniem
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
Pie tiem, kas Viņa derību tur un Viņa baušļus piemin, ka tie tos dara.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
Tas Kungs ir stiprinājis Savu godības krēslu debesīs, un Viņa valstība valda pār visu.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Teiciet To Kungu, Viņa eņģeļi, jūs stiprie karotāji, kas Viņa vārdu izdara, klausīdami Viņa vārda balsi.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Teiciet To Kungu, visi Viņa spēcīgie pulki, jūs Viņa sulaiņi, kas dara pēc Viņa prāta.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Teiciet To Kungu, visi Viņa darbi visās vietās, kur Viņš valda. Teici To Kungu, mana dvēsele.
