Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Dari Daud. Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Pujilah nama-Nya yang kudus, hai segenap batinku!
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Pujilah TUHAN, hai jiwaku, dan janganlah lupakan segala kebaikan-Nya!
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
Dia yang mengampuni segala kesalahanmu, yang menyembuhkan segala penyakitmu,
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
Dia yang menebus hidupmu dari lobang kubur, yang memahkotai engkau dengan kasih setia dan rahmat,
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
Dia yang memuaskan hasratmu dengan kebaikan, sehingga masa mudamu menjadi baru seperti pada burung rajawali.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
TUHAN menjalankan keadilan dan hukum bagi segala orang yang diperas.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Ia telah memperkenalkan jalan-jalan-Nya kepada Musa, perbuatan-perbuatan-kepada orang Israel.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
TUHAN adalah penyayang dan pengasih, panjang sabar dan berlimpah kasih setia.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Tidak selalu Ia menuntut, dan tidak untuk selama-lamanya Ia mendendam.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Tidak dilakukan-Nya kepada kita setimpal dengan dosa kita, dan tidak dibalas-Nya kepada kita setimpal dengan kesalahan kita,
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
tetapi setinggi langit di atas bumi, demikian besarnya kasih setia-Nya atas orang-orang yang takut akan Dia;
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
sejauh timur dari barat, demikian dijauhkan-Nya dari pada kita pelanggaran kita.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Seperti bapa sayang kepada anak-anaknya, demikian TUHAN sayang kepada orang-orang yang takut akan Dia.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Sebab Dia sendiri tahu apa kita, Dia ingat, bahwa kita ini debu.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Adapun manusia, hari-harinya seperti rumput, seperti bunga di padang demikianlah ia berbunga;
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
apabila angin melintasinya, maka tidak ada lagi ia, dan tempatnya tidak mengenalnya lagi.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Tetapi kasih setia TUHAN dari selama-lamanya sampai selama-lamanya atas orang-orang yang takut akan Dia, dan keadilan-Nya bagi anak cucu,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
bagi orang-orang yang berpegang pada perjanjian-Nya dan yang ingat untuk melakukan titah-Nya.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
TUHAN sudah menegakkan takhta-Nya di sorga dan kerajaan-Nya berkuasa atas segala sesuatu.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Pujilah TUHAN, hai malaikat-malaikat-Nya, hai pahlawan-pahlawan perkasa yang melaksanakan firman-Nya dengan mendengarkan suara firman-Nya.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Pujilah TUHAN, hai segala tentara-Nya, hai pejabat-pejabat-Nya yang melakukan kehendak-Nya.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Pujilah TUHAN, hai segala buatan-Nya, di segala tempat kekuasaan-Nya! Pujilah TUHAN, hai jiwaku!
