Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Yon Sòm David Beni SENYÈ a, O nanm mwen! Tout sa ki nan mwen, beni sen non Li!
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Beni SENYÈ a, O nanm mwen, e pa janm bliye benefis Li yo,
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
ki padone tout inikite ou yo, ki geri tout maladi ou yo,
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
ki rachte lavi ou soti nan fòs la, ki kouwone ou avèk lanmou dous avèk mizerikòd;
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
ki satisfè ane ou yo avèk bon bagay, Pou jenès ou vin renouvle tankou èg la.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
SENYÈ a fè zèv ladwati pou tout (sila) ki oprime yo.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Li te fè chemen Li yo byen klè a Moïse, zèv Li yo a fis Israël yo.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
SENYÈ a plen mizerikòd ak gras, lan nan kòlè e ranpli avèk lanmou dous.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Li p ap toujou goumen ak nou, ni Li p ap kenbe kòlè Li jis pou tout tan.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Li pa t aji avèk nou selon peche nou yo, ni rekonpanse nou selon inikite nou yo.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Paske menm jan syèl yo pi wo pase tè a, menm jan an lanmou dous Li a ye anvè (sila) ki krent Li yo.
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
Menm jan lès lwen lwès la, Se konsa li te retire transgresyon nou yo lwen nou.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Menm jan ke yon papa gen konpasyon pou pitit li yo, se konsa ke SENYÈ a gen konpasyon pou (sila) ki krent Li yo.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Paske Li menm, Li konnen jan nou fèt. Li sonje byen ke nou pa plis ke pousyè.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Men pou lòm, jou li yo se tankou zèb. Tankou yon flè nan chan, se konsa li fleri.
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
Depi van fin pase sou li, li pa la ankò e plas li a pa rekonèt li ankò.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Men lanmou dous a SENYÈ a, soti pou tout tan jis rive pou tout tan sou (sila) ki gen lakrent Li yo e ladwati Li a pitit pitit li yo,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
pou (sila) ki kenbe akò Li yo, e sonje règleman Li yo pou fè yo.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
SENYÈ a te etabli twòn li nan syèl la e souverènte li regne sou tout bagay.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Beni SENYÈ a, nou menm, zanj Li yo, pwisan nan fòs, ki akonpli pawòl Li, ki obeyisan a vwa pawòl Li!
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Beni SENYÈ a, nou tout, lame Li yo, nou menm ki sèvi Li nan fè volonte Li.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Beni SENYÈ a, nou tout, zèv Li yo, nan tout kote nan wayòm Li an. Beni SENYÈ a, O nanm mwen!
