Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Thaburi ya Daudi Gooca Jehova, wee ngoro yakwa; kĩrĩa gĩothe kĩrĩ thĩinĩ wakwa, gooca rĩĩtwa rĩake itheru.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Gooca Jehova, wee ngoro yakwa, na ndũkariganĩrwo nĩ maũndũ mothe marĩa aanagwĩka:
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
o ũrĩa ũkũrekagĩra mehia maku mothe, na agakũhonia mĩrimũ yaku yothe,
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
ũrĩa ũkũũraga muoyo waku kuuma irima rĩa gĩkuũ, na agakũhumba wendo na tha taarĩ thũmbĩ ya ũnene,
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
o we ũkũhũũnagia na maũndũ mega nĩgeetha waanake waku werũhagio o ta wa nderi.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
Jehova ekaga maũndũ ma ũthingu, na akarũgamĩrĩra kĩhooto kũrĩ arĩa othe ahinyĩrĩrie.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Nĩamenyithirie Musa njĩra ciake, nacio ciĩko ciake agĩcimenyithia andũ a Isiraeli:
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Jehova nĩ mũigua tha na nĩ mũtugi, ndahiũhaga kũrakara, na nĩaiyũirwo nĩ wendo mũingĩ.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
We ndaciirithanagia hĩndĩ ciothe, o na kana agatũũra arakarĩte nginya tene;
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Ndatũherithagia ta ũrĩa mehia maitũ magĩrĩirwo, o na kana agatũrĩhia kũringana na waganu witũ ũrĩa ũigana.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
O ta ũrĩa igũrũ rĩraihanĩrĩirie na thĩ, ũguo no taguo wendo wake ũrĩ mũnene kũrĩ arĩa mamwĩtigĩrĩte;
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
o ta ũrĩa irathĩro kũraihanĩrĩirie na ithũĩro-rĩ, ũguo no taguo atwehereirie mehia maitũ magatũraihĩrĩria.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
O ta ũrĩa mũthuuri aiguagĩra ciana ciake tha, ũguo no taguo Jehova aiguagĩra tha arĩa mamwĩtigĩrĩte;
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
nĩgũkorwo we nĩoĩ ũrĩa tuombirwo, nĩaririkanaga atĩ ithuĩ tũrĩ o rũkũngũ.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Ha ũhoro wa mũndũ-rĩ, matukũ make mahaana o ta nyeki, we acanũkaga o ta ihũa rĩa gĩthaka;
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
rĩhurutagwo nĩ rũhuho rĩkehera, na harĩa rĩraarĩ rĩtingĩcooka kuonwo rĩngĩ.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
No rĩrĩ, kuuma tene nginya tene wendo wa Jehova ũtũũraga harĩ arĩa mamwĩtigĩrĩte, naguo ũthingu wake ũgakinyĩra ciana cia ciana ciao,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
o acio mamenyagĩrĩra kĩrĩkanĩro gĩake, na makaririkanaga gwathĩkĩra watho wake.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
Jehova nĩahaandĩte gĩtĩ gĩake kĩa ũnene kũu igũrũ, na ũthamaki wake wathaga maũndũ mothe.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Goocai Jehova, inyuĩ araika ake, inyuĩ njamba irĩ hinya, inyuĩ mwĩkaga ũrĩa oigĩte, o inyuĩ mwathĩkagĩra kiugo gĩake.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Goocai Jehova, inyuĩ mbũtũ ciake ciothe cia igũrũ, o inyuĩ ndungata ciake iria ciĩkaga ũrĩa endaga.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Goocai Jehova, inyuĩ mawĩra make mothe mũrĩ kũrĩa guothe athamakaga. Wee ngoro yakwa, gooca Jehova.
