< Psalmen 103 >
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.