Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
[David kah] Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lamtah, ka kotak boeih loh a ming cim te uem lah.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lamtah amah kah a thaphu paek boeih te hnilh boeh.
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
Nang kah thaesainah boeih te khodawk han ngai tih, na tlohtat boeih aka hoeih sak,
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
Na hingnah vaam khui lamkah aka tlan tih sitlohnah neh haidamnah te nang aka khuem sak loh,
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
Na kamrhui te hnothen neh a kum sak tih na camoe tue te atha bangla a thahuel sak.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
Hlang kah hnaemtaek aka yok rhoek boeih ham BOEIPA loh duengnah neh tiktamnah a saii pah.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Moses taengah amah khosing, Israel ca rhoek taengah a khoboe te a tueng.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Thinphoei neh lungvatnah BOEIPA loh thintoek a ueh tih sitlohnah neh baetawt.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
A yoeyah la ho pawt vetih, kumhal duela lunguen mahpawh.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Mamih kah tholhnah bangla mamih taengah saii pawt tih mamih kah thaesainah bangla mamih taengah han suk moenih.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Diklai soah vaan a sang bangla amah aka rhih rhoek ham a sitlohnah khaw len.
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
Khocuk lamkah khotlak a lakhla bangla mamih kah boekoeknah te mamih taeng lamkah a lakhla sak coeng.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
A napa loh camoe rhoek te a haidam bangla amah aka rhih rhoek te BOEIPA loh a haidam.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Amah loh mamih kah benbonah he a ming tih mamih he laipi ni tila a poek.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Hlanghing kah a tue sulrham bangla om tih khohmuen tamlaep bangla khooi van mai.
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
Khohli loh anih a pah tih a hmata atah amah hmuen hmat voel pawh.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Tedae BOEIPA kah sitlohnah tah amah aka rhih rhoek taengah khosuen lamkah kumhal duela om tih a duengnah a ca rhoek kah a ca rhoek patoeng taengah,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
a paipi aka tuem tih a olrhi vai ham aka thoelh rhoek taengah om.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
BOEIPA loh vaan ah a ngolkhoel a hol tih a ram a cungkuem te a taemrhai.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
A olthui ol ngai ham amah kah olka bangla aka saii, thadueng puencawn, hlangrhalh rhoek loh BOEIPA te uem uh lah.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Amah kah caempuei boeih loh BOEIPA te uem uh lamtah amah kah bibi boeih loh a kolonah te saii uh lah.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
A khohung hmuen boeih kah a kutngo boeih BOEIPA te uem uh lah. Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lah.
