Psalmen 102
1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
Aberante mmɔborɔni mpaebɔ. Osu kyerɛ Awurade bere a ɔwɔ ahohia mu. Awurade, tie me mpaebɔ; na ma me mmoa ho sufrɛ nnu wʼanim.
2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
Mmfa wʼanim nhintaw me bere a mewɔ ahohia mu. Brɛ wʼaso ase ma me; na sɛ misu frɛ wo a, gye me so ntɛm.
3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
Me nkwanna reyera te sɛ wusiw; me nnompe adɔ sɛ nyansramma.
4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
Me koma abotow na akisa sɛ sare; na me kɔn nnɔ aduan.
5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
Mʼapinisi dennen nti maka ɔhonam ne nnompe.
6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
Mete sɛ sare so patu, te sɛ patu a ɔte nnwiriwii mu.
7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
Meda hɔ a, mʼani gu so; mayɛ sɛ anomaa bi a ɔno nko ara si ɔdan atifi.
8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
Da mu nyinaa mʼatamfo bɔ me akutia. Wɔn a wodi me ho fɛw no bɔ me din de dome.
9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
Mede nsõ ayɛ mʼaduan na mede nusu fra me nsu mu
10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
esiane wʼabufuwhyew dennen no nti, woama me so, ayi me asi nkyɛn.
11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
Me nkwa nna te sɛ anwummere sunsuma; na mehyew sɛ sare.
12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
Nanso wo Awurade, woyɛ ɔhene daa daa; na wo din a ahyeta no te hɔ daa awo ntoatoaso nyinaa mu.
13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
Wobɛsɔre na woahu Sion mmɔbɔ; bere adu sɛ wuhu no mmɔbɔ; bere a wohyɛe no aso.
14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
Nʼabo som bo ma wʼasomfo; ne mfutuma hyɛ wɔn awerɛhow.
15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
Amanaman no besuro Awurade din; asase so ahemfo nyinaa bedi wʼanuonyam ni.
16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
Awurade bɛkyekyere Sion bio, na wapue wɔ nʼanuonyam mu.
17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
Obetie mmɔborɔfo mpaebɔ; na ɔremmu nʼani ngu wɔn sufrɛ so.
18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
Monkyerɛw eyi mma nkyirimma, sɛnea ɛbɛyɛ a wɔn a wonnya nwoo wɔn no bɛkamfo Awurade;
19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
“Awurade hwɛɛ fam fi ne kronkronbea wɔ ɔsoro hɔ; ofi ɔsoro hwɛɛ asase,
20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
sɛnea ɔbɛte nneduafo apinisi, na wɔagyaa wɔn a wɔabu wɔn kumfɔ no.”
21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
Enti wɔbɛpae mu abɔ Awurade din wɔ Sion na wɔakamfo no wɔ Yerusalem,
22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
bere a amanaman ne ahenni ahorow behyia mu na wɔasom Awurade.
23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
Ɔmaa me yɛɛ mmerɛw wɔ bere a merenyin. Otwaa me nkwa nna so.
24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
Enti mekae se, “Me Onyankopɔn, mfa me nkɔ, wɔ me nkwa nna mfimfini; wo mfe wɔ hɔ daa kodu awo ntoatoaso nyinaa mu.
25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
Mfiase no wotoo asase fapem, na ɔsoro yɛ wo nsa ano adwuma.
26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
Ne nyinaa betwa mu na wo de, wobɛtena hɔ daa; wɔbɛtetew te sɛ atade. Wobɛsesa wɔn te sɛ ntama, na wɔbɛtow wɔn agu.
27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
Nanso wote sɛnea wote, na wo mfe to rentwa da.
28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
Wʼasomfo mma bɛtena nkwa mu wɔ wʼanim; na wɔn asefo ase betim wɔ wʼanim.”
