Psalmen 102
1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
O rugăciune a celui nenorocit, când este copleșit și își revarsă plângerea înaintea DOMNULUI. Ascultă-mi rugăciunea, DOAMNE, și să ajungă strigătul meu până la tine.
2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
Nu îți ascunde fața de la mine în ziua tulburării; apleacă-ți urechea spre mine, în ziua când chem, răspunde-mi repede.
3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
Căci zilele mele sunt mistuite ca fumul și oasele mele sunt arse ca un tăciune.
4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
Inima mea este lovită și uscată precum iarba, încât uit să îmi mănânc pâinea.
5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
Din cauza vocii geamătului meu oasele mi se lipesc de pielea mea.
6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
Sunt ca un pelican în pustie, sunt ca o bufniță a deșertului.
7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
Veghez și sunt ca o vrabie singură pe acoperișul casei.
8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
Dușmanii mei mă ocărăsc toată ziua; și cei furioși pe mine jură împotriva mea.
9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
Căci am mâncat cenușa ca pâinea și mi-am amestecat băutura cu plâns,
10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
Din cauza indignării tale și a furiei tale, căci tu m-ai ridicat și m-ai aruncat jos.
11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
Zilele mele sunt ca o umbră care se lungește; și eu sunt uscat precum iarba.
12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
Dar tu, DOAMNE, vei dăinui pentru totdeauna; și amintirea ta din generație în generație.
13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
Tu te vei ridica și vei avea milă de Sion, căci a venit timpul să îi arăți favoare, da, timpul rânduit a venit.
14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
Fiindcă servitorii tăi au plăcere în pietrele sale și arată favoare țărânii lui.
15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
Astfel păgânii se vor teme de numele DOMNULUI și toți împărații pământului de gloria ta.
16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
Când va zidi DOMNUL Sionul, el se va arăta în gloria sa.
17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
Va lua aminte la rugăciunea celor lipsiți și nu va disprețui rugăciunea lor.
18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
Aceasta se va scrie pentru generația ce vine, și poporul care va fi creat va lăuda pe DOMNUL.
19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
Pentru că a privit în jos din înaltul sanctuarului său; din cer a privit DOMNUL pământul,
20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
Pentru a asculta geamătul prizonierului, pentru a dezlega pe cei ce sunt rânduiți la moarte.
21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
Pentru a vesti numele DOMNULUI în Sion și lauda lui în Ierusalim,
22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
Când popoarele și împărățiile se vor aduna, pentru a servi DOMNULUI.
23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
El mi-a slăbit puterea pe cale; mi-a scurtat zilele.
24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
Am spus: Dumnezeul meu, nu mă lua în mijlocul zilelor mele; anii tăi sunt din generație în generație.
25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
Din vechime tu ai pus temelia pământului, și cerurile sunt lucrarea mâinilor tale.
26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
Ele vor pieri, dar tu vei dăinui, da, toate se vor învechi precum o haină; ca pe un veșmânt le vei schimba și vor fi schimbate;
27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
Dar tu ești același și anii tăi nu vor avea sfârșit.
28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
Copiii servitorilor tăi vor dăinui, și sămânța lor va fi întemeiată, înaintea ta.
