Psalmen 102
1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
IEOWA, kom kotin ereki ai kapakap, o ai weriwer en lel on komui!
2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
Kom der kotin karirala jilan ir mo i ni ran en ai apwal; kom kotin kapaike don ia karon omui kan; ni ran o, me i likelikwir, kom kotin mani ia madan!
3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
Pwe ai ran akan kin tanwei dueta adiniai, o kokon ai kan ronalar dueta nan kijiniai.
4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
Kapedi monedier dueta ra, I me i monoke kila ai manamana.
5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
Kokon o uduk ai mon penaer pweki ai weriwer o janejan.
6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
Nai rajon pelikan nan jap tan, o rajon daap nan waja lijelipin.
7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
I kin papad o rajon manpir kelep amen, me mondi pon oj en im o.
8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
Ai imwintiti kin lalaue ia jan ni manjan lel ni jautik, o me palian ia, kin kaula kin ia.
9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
Pwe i kin kankan paj dueta prot, o lim ai pil kin doloki pil en maj ai.
10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
Pweki omui onion o onion melel; pwe kom kotin pok ia da, ap kaje ia di.
11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
Ai ran akan tanwei dueta mota, o i monedier dueta ra.
12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
A komui Main leowa pan kotikoteta kokolata, o kupur omui pan jan eu kainok lel eu potopoteta.
13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
Kom pan kotida o kupurela Jion, pwe anjau leler, mo kom pan kotin mak on i, a auer leler.
14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
Pwe japwilim omui ladu kan kin pok on takai (en Jion), o re injenjuedeki moan im akan,
15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
O men liki kan pan majak mar en leowa, o Nanmarki en jap akan karoj omui linan.
16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
Pwe leowa kotin kauadar Jion. A kotin pwarada ni a linan.
17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
A kotin wukedoke don kapakap en me jamama o, o a jota kotin mamaleki a kapakap.
18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
Mepukat pan kileledi on kainok en mur akan; o wei eu, me pan wiaui, pan kapina Ieowa.
19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
Pwe a kotin ireron jan mol a jaraui ileile; Ieowa kotin ireron jappa jan nanlan.
20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
Pwen ereki janejan en me jalidi kan, pwen lapwada, me kiledi oner kamela.
21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
Pwe mar en Ieowa en lolok jili nan Jion, o a kapinapa nan Ierujalem.
22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
Kainok kan lao pokon pene o wei kan, pwen papa on Ieowa.
23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
A kotiki janer ai kelail pon al o, a kamotemotelar ai ran akan.
24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
I potoan on: Ai Kot, kom der kotikiwei jan ia ni apali en ai ran akan. Omui par akan kin jan eu kainok lel eu kokolata.
25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
Kom kotin kajonedier jappa maj o, o lan pokon me dodok en lim omui.
26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
Irail pan jorela, a kom pan kotikot eta. Irail pan marinala rajon tuk en likau eu. Kom pan kotin kawuk ir ala likamata likau eu, irail ap pan wukila.
27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
A kom pan deudeuta o anjaun omui rojon jota pan tukedi.
28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
Nain japwilim omui ladu kan pan mimieta, o kadaudok a pan pwaida re omui.
