Psalmen 102
1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
Koute lapriyè mwen, O SENYÈ! Epi kite kri sekou mwen rive bò kote Ou.
2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
Pa kache figi Ou sou mwen nan jou gwo twoub mwen an; Panche zòrèy Ou bò kote m. Nan jou ke m rele Ou a, reponn mwen vit.
3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
Paske jou m yo te manje nèt nan lafimen, e zo m te chofe tankou yon chemine.
4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
Kè m fin frape tankou zèb. Li fennen nèt. Anverite, mwen bliye manje pen mwen.
5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
Akoz gwo bri kri mwen yo, zo m yo kole sou chè m.
6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
Mwen sanble ak yon grangozye nan dezè. Mwen tankou yon frize nan gran savann.
7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
Mwen kouche zye tou louvri. Mwen tankou yon zwazo izole sou twati kay la.
8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
Lènmi m yo repwoche m tout lajounen. (Sila) ki moke m yo sèvi ak non mwen kon madichon.
9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
Paske mwen te manje sann kon pen e mele bwason m ak dlo zye m,
10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
akoz endiyasyon avèk kòlè Ou. Ou te leve m wo e te jete m lwen.
11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
Jou m yo tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen vin fennen tankou zèb.
12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
Men Ou menm, O SENYÈ, Ou dire jis pou tout tan E non Ou jis a tout jenerasyon yo.
13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
Ou va leve pou fè pitye sou Sion, paske se lè pou fè li gras. Lè apwente a fin rive l.
14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
Anverite, sèvitè Ou yo twouve plezi nan wòch li yo. Yo plen tristès akoz pousyè li.
15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
Pou sa, nasyon yo va krent non SENYÈ a, e tout wa latè yo va krent glwa Ou.
16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
Paske se SENYÈ a ki te ranfòse Sion. Li te parèt nan glwa Li.
17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
Li te prete atansyon a lapriyè malere yo, e pa t meprize priyè yo.
18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
Sa va ekri pou jenerasyon k ap vini an. Pou yon pèp ki poko kreye kapab bay lwanj a SENYÈ a.
19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
Li te gade anba soti nan wotè sen Li an. Soti nan syèl la, SENYÈ a te veye sou latè,
20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
pou tande vwa plenyen a prizonye a, pou mete an libète (sila) ki te kondane a lanmò yo,
21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
Pou lezòm ta kab pale sou non SENYÈ a nan Sion, e bay lwanj Li nan Jérusalem,
22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
pandan pèp yo rasanble ansanm ak wayòm yo, pou sèvi SENYÈ a.
23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
Li fin febli fòs mwen nan chemen an. Li rakousi nonb de jou mwen yo.
24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
Mwen te di: “O Bondye mwen an, pa rache m nan mitan jou mwen yo. Ane pa Ou yo dire pandan tout jenerasyon yo.
25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
Depi tan ansyen yo, Ou te fonde latè, e syèl yo se zèv lamen Ou yo.
26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
Malgre yo peri, Ou menm va rete toujou. Wi, tout bagay nan yo va vin epwize tankou yon vètman. Tankou rad, Ou va chanje yo, e yo va chanje.
27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
Men Ou menm, se menm jan an Ou ye. Ane pa Ou yo p ap janm fini.
28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
Pitit a sèvitè Ou yo va kontinye, e desandan pa yo va etabli devan Ou.”
