Psalmen 102
1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
Oraison du pauvre. Seigneur, exaucez ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à vous.
2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
Ne détournez pas votre face de moi; en quelque jour que je sois dans la tribulation, inclinez vers moi votre oreille.
3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
Parce que mes jours, comme la fumée, se sont évanouis, et mes os, comme une broutille, se sont desséchés.
4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
J’ai été frappé comme une herbe, et mon cœur s’est flétri, parce que j’ai oublié de manger mon pain.
5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
À la voix de mon gémissement, mes os se sont collés à ma peau.
6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
Je suis devenu semblable au pélican du désert; je suis devenu comme le hibou dans sa demeure.
7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
J’ai veillé, et je suis devenu comme un passereau solitaire sur un toit.
8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
Durant tout le jour mes ennemis m’outrageaient, et ceux qui me louaient auparavant faisaient des imprécations contre moi.
9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
Parce que je mangeais de la cendre comme du pain, et que je mêlais mon breuvage avec mes pleurs,
10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
À l’aspect de votre colère et de votre indignation, parce qu’en m’élevant vous m’avez brisé.
11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
Mes jours, comme l’ombre, ont décliné: moi, j’ai séché comme l’herbe.
12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
Mais vous, Seigneur, vous subsistez éternellement; et votre souvenir se transmet à toutes les générations.
13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
Vous, vous levant, vous aurez pitié de Sion; parce que le temps est venu, le temps d’avoir pitié d’elle.
14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
Parce que ses pierres ont été agréables à vos serviteurs, et qu’à la vue de sa terre, ils seront attendris.
15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
Et les nations révéreront votre nom, Seigneur, et tous les rois de la terre votre gloire.
16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
Parce que le Seigneur a bâti Sion, et il sera vu dans sa gloire.
17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
Il a jeté un regard sur la prière des humbles, et il n’a point méprisé leur demande.
18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
Que ces choses soient écrites pour une autre génération, et le peuple qui naîtra louera le Seigneur,
19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
Parce que le Seigneur a jeté un regard de son lieu saint: le Seigneur a regardé du ciel sur la terre,
20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
Afin d’entendre les gémissements des détenus dans les fers, et de délivrer les fils de ceux qu’on a mis à mort,
21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
Afin qu’ils annoncent dans Sion le nom du Seigneur, et sa louange dans Jérusalem,
22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
Lorsque des peuples et des rois s’assembleront pour servir le Seigneur.
23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
Il lui a dit dans le temps de sa force: Faites-moi connaître le petit nombre de mes jours.
24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
Ne me rappelez pas au milieu de mes jours: à toutes les générations s’étendent vos années.
25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
Au commencement, vous, Seigneur, vous avez fondé la terre, et les cieux sont les ouvrages de vos mains.
26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
Pour eux, ils périront, mais vous, vous subsistez toujours; et tous, comme un vêtement, ils vieilliront. Et vous les changerez comme un habit dont on se couvre, et ils seront changés;
27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
Mais vous, vous êtes toujours le même, et vos années ne passeront pas.
28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
Les fils de vos serviteurs auront une habitation, et leur postérité sera dirigée à jamais.
