Psalmen 102
1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
