Psalmen 101

1 Een psalm van David. Van vroomheid en recht wil ik zingen, U loven, o Jahweh!

Aw Bawipa, na lungnaak ingkaw na thymnaak awh laa sa nyng saw, nam kyihnaak laa sa vang nyng.

2 Op de wandel der vromen gaan dichten: Ach, mocht hij mijn deel zijn! Rein van hart wil ik leven Binnen mijn huis;

Coet a kap kaana khaw ka saknaak aham ngaihta vang nyng – ityk awh ka venna na law kaw? Coet amak kap kawlung ing ka ipkhui na cet vang nyng.

3 Voor mijn ogen niets dulden Wat slecht is. Uitspatting haat ik, En neem er geen deel aan;

Amak leek ik-oeih ce ka mik huh awh am awm sak kawng. Cangnaak amak ta thlangkhqi a ik-oeih saikhqi ce sawh na nyng; cekkhqi ing kai am nim tu kawm uh.

4 Een bedorven hart blijft verre van mij, En van kwaad wil ik niets weten.

Kawlung amak dyng thlangkhqi taw ka venawh kawng ak hla na awm kawm uh; ak che ik-oeih qoe qoe ce ap kqip ti kawng.

5 Wie heimelijk zijn naaste belastert, Doe ik verstommen; De hoogmoedige blik en het trotse hart Kan ik niet uitstaan.

U awm a kengsam awhkaw thlang ang hypna ak kqawnseetkhqi taw, hqe kawng nyng; u awm oek qunaak mik dai nawh kawlung ak oek qu taw, am dun khing ti kawng.

6 Mijn ogen zijn gericht op de getrouwen in het land, Om ze bij mij te doen wonen; En wie een onberispelijk leven leidt, Mag mij dienen.

Kai ing ami awm haih thainaak aham, qam khuiawh kaw ypawm thlangkhqi ce toek kawng nyng; coet a kap kaana ak cet thlangkhqi ing ka bibi kawm uh.

7 Maar niemand blijft in mijn huis, Die zich schuldig maakt aan bedrog; En wie leugens spreekt, Houdt geen stand voor mijn ogen.

Thlak thaikhqi ka ipkhui awh am awm thai kawm uh; amak thym awi ak paukhqi ka haiawh am dyi thai kawm uh.

8 Iedere morgen delg ik Alle boosdoeners uit in den lande; En drijf uit Jahweh’s stad Alle misdadigers weg.

Qam khuiawh kaw thlakchekhqi ce mymcang qoek awh hqe khqi kawng; ik-oeih che ak saikhqi boeih ce Bawipa khawk bau khuiawh kawng milh sak kawng.