< Psalmen 10 >

1 Waarom, Jahweh, zoudt Gij veraf blijven staan, U verbergen in tijden van nood?
Por que você está longe, Yahweh? Por que você se esconde em tempos de dificuldade?
2 Waarom zou de arme zich ergeren aan de trots van den boze, In de listen worden verstrikt, die hij spon?
Na arrogância, os malvados caçam os fracos. Eles estão presos nos esquemas que elaboram.
3 Zie, de goddeloze pocht op zijn lusten, De woekeraar prijst zich gelukkig,
Pois os ímpios se vangloriam dos anseios de seu coração. Ele abençoa os gananciosos e condena Yahweh.
4 De zondaar trekt honend zijn neus op voor Jahweh, En denkt maar: "Hij straft niet; er is geen God!"
O ímpio, no orgulho de seu rosto, não tem espaço em seus pensamentos para Deus.
5 Zijn wandel is altijd krom uw wetten gooit hij ver van zich af, En wie hem weerstaat, fluit hij uit;
Seus caminhos são sempre prósperos. Ele é arrogante, e suas leis estão longe de ser vistas por ele. Quanto a todos os seus adversários, ele zomba deles.
6 Hij zegt bij zich zelf: "Nooit zal ik wankelen; Van geslacht tot geslacht treft mij ongeluk noch vloek!"
Ele diz em seu coração: “Eu não serei abalado”. Por gerações não terei problemas”.
7 Zijn mond zit vol bedrog en geweld, Verderf en onheil kleven aan zijn tong.
Sua boca está cheia de palavrões, enganos e opressão. Debaixo de sua língua está a maldade e a iniquidade.
8 Hij legt zich in hinderlaag achter de heggen, Om heimelijk de onschuld te moorden. Zijn ogen begluren den zwakke,
Ele fica à espera perto das aldeias. De emboscadas, ele assassina os inocentes. Seus olhos estão em segredo contra os indefesos.
9 Hij ligt op de loer als een leeuw in zijn hol; Hij besluipt den ongelukkige, om hem te bespringen, Grijpt hem vast, en sleept hem weg in zijn net.
Ele se esconde em segredo como um leão em sua emboscada. Ele fica à espera para pegar os indefesos. Ele pega os indefesos quando o atrai em sua rede.
10 Dan slaat hij hem neer, kromt zich over hem heen, En de ongelukkige valt in zijn klauwen.
Os indefesos são esmagados. Eles caem. Eles caem sob suas forças.
11 En hij zegt bij zich zelf: "God vergeet het! Hij verbergt zijn gelaat; Hij ziet het niet eens!"
Ele diz em seu coração: “Deus esqueceu”. Ele esconde seu rosto. Ele nunca o verá”.
12 Sta op dan Jahweh! Steek uw hand uit, o God; Vergeet de ongelukkigen niet!
Levanta-te, Yahweh! Deus, levante sua mão! Não se esqueça dos indefesos.
13 Waarom zou de booswicht God blijven honen, Bij zichzelf blijven zeggen: "Toch vergeldt Gij het niet!"
Por que a pessoa perversa condena a Deus, e dizer em seu coração: “Deus não me chamará em conta”...
14 Gij ziet toch het leed en de ellende; Gij blikt er op neer, om ze te wreken! De zwakke verlaat zich op U, En een wees hebt Gij altijd geholpen!
Mas você vê problemas e tristezas. Você o considera para tomá-lo em suas mãos. Você ajuda a vítima e o órfão de pai.
15 Verbrijzel de arm van zondaar en boze; Vergeld hem zijn misdaad, laat ze niet ongestraft.
Quebre o braço dos ímpios. Quanto ao homem mau, procure sua perversidade até não encontrar nenhuma.
16 Jahweh, wees Koning voor eeuwig en immer; Weg met de heidenen, weg uit zijn land!
Yahweh é Rei para todo o sempre! As nações perecerão fora de sua terra.
17 Hoor het smachtend verlangen der armen, o Jahweh; Luister naar de roep van hun hart:
Yahweh, você já ouviu o desejo dos humildes. Você vai preparar o coração deles. Você fará com que seu ouvido ouça,
18 Om recht te verschaffen aan wees en verdrukte, Zodat ze niemand ter wereld meer vrezen.
para julgar os sem pai e os oprimidos, que o homem que é da terra não pode mais aterrorizar.

< Psalmen 10 >