Spreuken 1
1 Spreuken van Salomon, den zoon van David, Den koning van Israël:
Os provérbios de Salomão, o filho de David, rei de Israel:
2 Ze leren u kennen wijsheid en tucht, Ze geven u begrip voor verstandige woorden;
para conhecer a sabedoria e a instrução; para discernir as palavras de compreensão;
3 Ze voeden u op tot heilzame tucht, Rechtschapenheid, plichtsbesef en oprechtheid.
para receber instruções em negociações sensatas, em retidão, justiça e eqüidade;
4 Aan de onnozelen schenken ze ervaring, Aan jonge mensen doordachte kennis.
para dar prudência ao simples, conhecimento e discrição para o jovem...
5 Als een wijze ze hoort, zal hij zijn inzicht verdiepen, Een verstandig mens zal er ideeën door krijgen;
que o homem sábio possa ouvir, e aumentar a aprendizagem; que o homem de entendimento pode chegar a um bom conselho;
6 Spreuk en strikvraag zal hij doorzien, De woorden der wijzen en hun problemen.
para entender um provérbio e parábolas, as palavras e enigmas dos sábios.
7 Het ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid; Maar ongelovigen lachen om wijsheid en tucht.
O medo de Yahweh é o início do conhecimento, mas os tolos desprezam a sabedoria e a instrução.
8 Mijn zoon, luister dus naar de wenken van uw vader, Sla niet in de wind, wat uw moeder u leerde;
Meu filho, ouça as instruções do seu pai, e não abandone os ensinamentos de sua mãe;
9 Want het siert uw hoofd als een krans, Uw hals als een snoer.
pois eles serão uma grinalda para agraciar sua cabeça, e correntes ao redor de seu pescoço.
10 Mijn zoon, als zondaars u willen verleiden, stem niet toe,
Meu filho, se os pecadores o seduzem, não consinta.
11 Als ze u zeggen: Ga met ons mee, Laat ons loeren op bloed, Laat ons zo maar onschuldigen belagen,
Se eles disserem: “Venha conosco”. Vamos ficar deitados à espera de sangue. Vamos esconder-nos secretamente para os inocentes sem causa.
12 Gelijk de onderwereld hen levend verslinden, Als zij, die ten grave dalen, geheel en al; (Sheol h7585)
Let's os engoliu vivos como o Sheol, e inteiro, como aqueles que vão para o poço. (Sheol h7585)
13 Allerlei kostbare schatten zullen we vinden, Onze huizen vullen met buit;
We'll encontrar toda a riqueza valiosa. Vamos encher nossas casas de pilhagem.
14 Ge moogt meeloten in onze kring, Eén buidel zullen we samen delen!
Você lançará sua sorte entre nós. Todos teremos uma bolsa” -
15 Mijn zoon, ga dan niet met hen mee, En houd uw voet af van hun pad;
meu filho, não ande no caminho com eles. Mantenha seu pé longe do caminho deles,
16 Want hun voeten ijlen naar het kwade, En haasten zich, om bloed te vergieten.
para que seus pés corram para o mal. Eles se apressam a derramar sangue.
17 Maar zoals het niet geeft, of het net wordt gespannen, Terwijl alle vogels het zien:
Pois a rede é espalhada em vão à vista de qualquer ave;
18 Zo loeren ze slechts op hun eigen bloed, En belagen ze hun eigen leven!
mas estes aguardam o seu próprio sangue. Eles se escondem secretamente para suas próprias vidas.
19 Zo gaat het allen, die uit zijn op oneerlijke winst: Deze beneemt zijn bezitters het leven.
Assim são os caminhos de todos os que são gananciosos por lucro. Ela tira a vida de seus proprietários.
20 De wijsheid roept luid in de straten, Op de pleinen verheft ze haar stem;
A sabedoria chama em voz alta na rua. Ela pronuncia sua voz nas praças públicas.
21 Ze roept op de tinne der muren, En spreekt aan de ingang der poorten:
Ela telefona à frente de lugares barulhentos. Na entrada dos portões da cidade, ela pronuncia suas palavras:
22 Hoe lang nog, dommen, blijft gij liever onnozel, Blijven de eigenwijzen verwaand, Willen de dwazen van geen wijsheid horen?
“Por quanto tempo, seus simples, vocês vão adorar a simplicidade? Por quanto tempo os zombadores se deleitarão em zombaria, e os tolos odeiam o conhecimento?
23 Keert u tot mijn vermaning; Dan stort ik mijn geest over u uit, En maak u mijn woorden bekend.
Vire-se à minha repreensão. Eis que derramarei meu espírito sobre vocês. Darei a conhecer minhas palavras a vocês.
24 Maar zo ge weigert, als ik roep, En niemand er op let, als ik mijn hand verhef;
Porque eu liguei, e você recusou; Estiquei minha mão e ninguém prestou atenção;
25 Zo ge mijn raad geheel en al in de wind slaat, En van mijn vermaning niet wilt weten:
mas vocês ignoraram todos os meus conselhos, e não queria nenhuma das minhas repreensões;
26 Zal ik lachen, wanneer het u slecht gaat, Zal ik spotten, wanneer uw verschrikking komt als een onweer;
Eu também vou rir do seu desastre. Eu zombarei quando a calamidade o ultrapassar,
27 Wanneer uw ongeluk nadert als een orkaan, Wanneer benauwdheid en angst u overvallen!
quando a calamidade o ultrapassa como uma tempestade, quando seu desastre se apresenta como um redemoinho, quando a angústia e a angústia vêm sobre você.
28 Dan zal men mij roepen, maar zal ik niet antwoorden, Zal men mij zoeken, maar mij niet vinden!
Então eles me chamarão, mas eu não responderei. Eles me procurarão com diligência, mas não me encontrarão,
29 Omdat ze van wijsheid niets wilden weten, En het ontzag voor Jahweh niet hebben verkozen,
porque odiavam o conhecimento, e não escolheu o medo de Yahweh.
30 Van mijn raad niets moesten hebben, En al mijn vermaan in de wind hebben geslagen:
Eles não queriam nenhum dos meus conselhos. Eles desprezaram toda a minha reprovação.
31 Zullen ze eten de vrucht van hun wandel, Verzadigd worden met wat ze beraamden.
Portanto, eles comerão do fruto de seu próprio jeito, e serem preenchidos com seus próprios esquemas.
32 Want de onnozelen komen door hun onverschilligheid om, De dwazen storten door hun lichtzinnigheid in het verderf;
Pois o recuo do simples os matará. A facilidade descuidada dos tolos vai destruí-los.
33 Maar die naar mij luistert, zal in veiligheid wonen, Bevrijd van de vrees voor de rampen!
Mas quem me ouve, vai morar em segurança, e estará à vontade, sem medo de prejudicar”.
