Spreuken 9
1 De wijsheid heeft zich een huis gebouwd, Haar zeven zuilen opgericht,
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 Haar vee geslacht, haar wijn gemengd, Haar dis ook bereid.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 Nu laat ze haar dienstmaagden noden Op de hoogste punten der stad:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken.
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Komt, eet van mijn spijzen, En drinkt van de wijn die ik mengde;
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Laat de onnozelheid varen, opdat gij moogt leven, Betreedt de rechte weg van het verstand!
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 Wie een spotter vermaant, berokkent zich schande, En wie een booswicht bestraft, op hem komt een smet.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Ge moet geen spotter bestraffen, hij zal u erom haten, Bestraf een wijze, hij zal er u dankbaar voor zijn.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Deel mee aan een wijze: hij wordt nog wijzer, Onderricht een rechtvaardige: hij zal zijn inzicht verdiepen.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 Ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid, Den Heilige kennen is inzicht.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 Want door Jahweh worden uw dagen vermeerderd. Worden jaren van leven u toegevoegd.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 Zijt ge wijs, ge zijt wijs tot uw eigen voordeel; Zijt ge eigenwijs, gij alleen moet ervoor boeten!
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 De dwaasheid is een wispelturige vrouw, Een verleidster, die geen schaamte kent.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 Ze zit aan de deur van haar huis, In een zetel op de hoogten der stad;
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 Zij nodigt de voorbijgangers uit, Hen die recht huns weegs willen gaan:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken!
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Gestolen water is zoet, Heimelijk gegeten brood smaakt lekker!
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
