Spreuken 9
1 De wijsheid heeft zich een huis gebouwd, Haar zeven zuilen opgericht,
Ынцелепчуня шь-а зидит каса, шь-а тэят чей шапте стылпь,
2 Haar vee geslacht, haar wijn gemengd, Haar dis ook bereid.
шь-а ынжунгият вителе, шь-а аместекат винул, шь-а пус маса,
3 Nu laat ze haar dienstmaagden noden Op de hoogste punten der stad:
шь-а тримис служничеле ши стригэ де пе вырфул ынэлцимилор четэций:
4 Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken.
„Чине есте прост сэ винэ ынкоаче!” Челор липсиць де причепере ле зиче:
5 Komt, eet van mijn spijzen, En drinkt van de wijn die ik mengde;
„Вениць де мынкаць дин пыня мя ши бець дин винул пе каре л-ам аместекат!
6 Laat de onnozelheid varen, opdat gij moogt leven, Betreedt de rechte weg van het verstand!
Лэсаць простия ши вець трэи ши умблаць пе каля причеперий!”
7 Wie een spotter vermaant, berokkent zich schande, En wie een booswicht bestraft, op hem komt een smet.
Чел че мустрэ пе ун батжокоритор ышь траӂе диспрец ши чел че каутэ сэ ындрепте пе чел рэу се алеӂе ку окара.
8 Ge moet geen spotter bestraffen, hij zal u erom haten, Bestraf een wijze, hij zal er u dankbaar voor zijn.
Ну мустра пе чел батжокоритор, ка сэ ну те ураскэ; мустрэ пе чел ынцелепт, ши ел те ва юби!
9 Deel mee aan een wijze: hij wordt nog wijzer, Onderricht een rechtvaardige: hij zal zijn inzicht verdiepen.
Дэ ынцелептулуй, ши се ва фаче ши май ынцелепт; ынвацэ пе чел неприхэнит, ши ва ынвэца ши май мулт!
10 Ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid, Den Heilige kennen is inzicht.
Ынчепутул ынцелепчуний есте фрика де Домнул ши штиинца сфинцилор есте причеперя.
11 Want door Jahweh worden uw dagen vermeerderd. Worden jaren van leven u toegevoegd.
Прин мине ци се вор ынмулци зилеле ши ци се вор мэри аний веций тале.
12 Zijt ge wijs, ge zijt wijs tot uw eigen voordeel; Zijt ge eigenwijs, gij alleen moet ervoor boeten!
Дакэ ешть ынцелепт, пентру тине ешть ынцелепт; дакэ ешть батжокоритор, ту сингур вей суфери.
13 De dwaasheid is een wispelturige vrouw, Een verleidster, die geen schaamte kent.
Небуния есте о фемее гэлэӂиоасэ, проастэ ши каре ну штие нимик.
14 Ze zit aan de deur van haar huis, In een zetel op de hoogten der stad;
Еа шаде тотушь ла уша касей сале, пе ун скаун, пе ынэлцимиле четэций,
15 Zij nodigt de voorbijgangers uit, Hen die recht huns weegs willen gaan:
ка сэ стриӂе ла трекэторий каре мерг пе каля чя дряптэ:
16 Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken!
„Чине есте прост сэ винэ аич!” Яр челуй фэрэ минте ый зиче:
17 Gestolen water is zoet, Heimelijk gegeten brood smaakt lekker!
„Апеле фурате сунт дулчь ши пыня луатэ пе аскунс есте плэкутэ!”
