Spreuken 9
1 De wijsheid heeft zich een huis gebouwd, Haar zeven zuilen opgericht,
Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
2 Haar vee geslacht, haar wijn gemengd, Haar dis ook bereid.
A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
3 Nu laat ze haar dienstmaagden noden Op de hoogste punten der stad:
Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
4 Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken.
Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
5 Komt, eet van mijn spijzen, En drinkt van de wijn die ik mengde;
Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
6 Laat de onnozelheid varen, opdat gij moogt leven, Betreedt de rechte weg van het verstand!
Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
7 Wie een spotter vermaant, berokkent zich schande, En wie een booswicht bestraft, op hem komt een smet.
Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
8 Ge moet geen spotter bestraffen, hij zal u erom haten, Bestraf een wijze, hij zal er u dankbaar voor zijn.
Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
9 Deel mee aan een wijze: hij wordt nog wijzer, Onderricht een rechtvaardige: hij zal zijn inzicht verdiepen.
Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
10 Ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid, Den Heilige kennen is inzicht.
BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
11 Want door Jahweh worden uw dagen vermeerderd. Worden jaren van leven u toegevoegd.
Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
12 Zijt ge wijs, ge zijt wijs tot uw eigen voordeel; Zijt ge eigenwijs, gij alleen moet ervoor boeten!
Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
13 De dwaasheid is een wispelturige vrouw, Een verleidster, die geen schaamte kent.
Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
14 Ze zit aan de deur van haar huis, In een zetel op de hoogten der stad;
Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
15 Zij nodigt de voorbijgangers uit, Hen die recht huns weegs willen gaan:
Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
16 Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken!
“Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
17 Gestolen water is zoet, Heimelijk gegeten brood smaakt lekker!
A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
