Spreuken 8
1 Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
Ko, uchenjeri hahudanidziri here? Kunzwisisa hakusimudziri inzwi rako here?
2 Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
Panzvimbo dzakakwirira panzira, pamharadzano dzenzira, ndipo pahumire;
3 Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
parutivi rwamasuo okupinda muguta, pamikova, hunodanidzirisa huchiti,
4 Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
“Kwamuri, imi varume, ndinodanidzira; ndinosimudzira inzwi rangu kuvanhu vose.
5 Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
Imi vasina mano, wanai uchenjeri; imi mapenzi, wanai kunzwisisa.
6 Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
Teererai, nokuti ndine zvinhu zvinokosha zvokutaura; ndinozarura muromo wangu kuti nditaure zvakarurama.
7 Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
Muromo wangu unotaura zvokwadi, nokuti miromo yangu inovenga zvakaipa.
8 Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
Mashoko ose omuromo wangu akarurama; hapana kana rimwe rakakombama kana rakaipa.
9 Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
Kune ane njere ose zvawo akarurama, akarurama kuna avo vane zivo.
10 Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
Sarudza kurayira kwangu panzvimbo yesirivha, ruzivo panzvimbo yegoridhe rakaisvonaka,
11 Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
nokuti uchenjeri hunokosha kupfuura marubhi, uye hapana chaungada chingaenzaniswa nahwo.
12 Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
“Ini, uchenjeri ndinogara pamwe chete navakachenjera; ndine ruzivo nenjere.
13 Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
Kutya Jehovha ndiko kuvenga zvakaipa; ndinovenga kuzvikudza namanyawi, maitiro akaipa nokutaura kunonyangadza.
14 Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
Zano nokutonga kwakanaka ndezvangu; ndine kunzwisisa nesimba.
15 Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
Madzimambo anobata ushe neni uye vatongi vanodzika mirayiro yakarurama;
16 Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
machinda anofambisa ushe neni, navakuru vose vanotonga panyika.
17 Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
Ndinoda avo vanondida, uye vaya vanonditsvaka vanondiwana.
18 Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
Pfuma nokukudzwa zvineni, upfumi hunogara nokururama.
19 Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
Chibereko changu chakanaka kupfuura goridhe rakaisvonaka; zvandinobereka zvinopfuura sirivha yakaisvonaka.
20 Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
Ndinofamba munzira dzokururama, pamakwara okururamisira,
21 Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
ndichipa upfumi kuna avo vanondida, uye ndichiita kuti matura avo azare.
22 Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
“Jehovha akandibudisa sebasa rake rokutanga pamabasa ake, kutangira mabasa ake akare;
23 Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
ndakagadzwa kubva pakusingaperi, kubva pakutanga, nyika isati yavapo.
24 Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
Makungwa asati avapo, ndakaberekwa, pasati pava nezvitubu zvine mvura zhinji;
25 Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
makomo asati aiswa munzvimbo dzawo, zvikomo zvisati zvavapo, ndakaberekwa,
26 Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
asati aita nyika neminda kana guruva ripi zvaro renyika.
27 Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
Ndakanga ndiripo paakaisa matenga munzvimbo dzawo, paakaita denderedzwa pamusoro pamakungwa,
28 Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
paakaita makore kudenga uye paakasimbisa zvitubu zvamakungwa,
29 Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
paakapa gungwa miganhu yaro kuti mvura dzirege kudarika zvaakarayira, uye paakateya nheyo dzenyika.
30 Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
Ipapo ndini ndaiva mhizha parutivi rwake. Ndaigara ndichifara zuva nezuva, ndichifara nguva dzose pamberi pake,
31 Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
ndichifadzwa nenyika yake yose uye ndichifadzwa navanhu vose.
32 Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
“Saka zvino, vanakomana vangu, teererai kwandiri; vakaropafadzwa avo vanochengeta nzira dzangu.
33 Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
Teererai kurayira kwangu mugova vakachenjera; musakushayira hanya.
34 Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
Akaropafadzwa munhu anoteerera kwandiri, anorinda mazuva ose pamasuo angu. Anomira pamukova womusuo wangu.
35 Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
Nokuti ani naani anondiwana anowana upenyu uye anogamuchira nyasha kubva kuna Jehovha.
36 Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
Asi ani naani asingandiwani anozvikuvadza; vose vanondivenga vanoda rufu.”
