Spreuken 8
1 Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
Ọ bụ na amamihe adịghị eti mkpu? Ọ bụ na nghọta anaghị eme ka olu ya daa ụda?
2 Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
Ọ na-eguzo nʼelu ebe niile dị elu nʼokporoụzọ, nʼagbata ụzọ niile.
3 Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
Nʼọnụ ụzọ nke obodo niile na nʼọnụ ụzọ ụlọ niile ka ọ nọ na-eti mkpu,
4 Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
ọ na-asị, “Ụmụ mmadụ geenụ m ntị; ọ bụ unu ndị dị ndụ ka m na-agwa okwu.
5 Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
Unu ndị na-enweghị uche, nweenụ uche zuruoke; unu ndị nzuzu, nweenụ nghọta.
6 Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
Geenụ m ntị, nʼihi na enwere m okwu dị mkpa m ga-agwa unu; Ihe ọbụla m kwuru bụ ihe ziri ezi,
7 Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
Ọnụ m na-ekwu eziokwu nʼihi na akpọrọ m okwu ụgha asị.
8 Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
Ndụmọdụ m zuruoke, ọ dịkwa mma. Ihe ọjọọ ọbụla adịghị nʼime ya.
9 Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
Nʼebe onye nwetara nghọta nọ, okwu m doro anya; nʼebe ndị chọtara ihe ọmụma nọ, okwu m ziri ezi.
10 Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
Họrọ ịdọ aka na ntị m karịa ọlaọcha họrọkwa ihe ọmụma karịa ọlaedo dị ezi mma.”
11 Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
Amamihe dị mkpa karịa nkume rubi dị oke ọnụahịa. Ọ dịkwaghị ihe a ga-eji tụnyere ya.
12 Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
“Mụ onwe m bụ amamihe na ezi nghọta na-agakọta. Enwere m ọmụma ihe na ezi izuzu.
13 Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
Ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ ịkpọ ihe ọjọọ asị. Akpọrọ m nganga na mpako, omume ọjọọ nakwa okwu gbagọrọ agbagọ asị.
14 Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
Ndụmọdụ na ezi nghọta bụ nke m; enwekwara m ọmụma ihe na ike.
15 Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
Site na m ka ndị eze ji achị, ọ bụ m na-eme ka ndị na-achị achị mee iwu ziri ezi.
16 Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
Site na m ka ndị eze ji achị bụ ndịisi niile na-achị nʼụwa.
17 Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
Ndị niile hụrụ m nʼanya ka m na-ahụ nʼanya. Ndị niile na-achọ m aghakwaghị ịchọta m.
18 Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
Ana m ekenye ụba na nsọpụrụ, na ikpe ziri ezi na ezi omume.
19 Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
Onyinye m na-enye dị mma karịa ọlaọcha, ọ karịkwara ọlaedo.
20 Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
Ana m aga ije nʼụzọ ezi omume, nʼokporoụzọ ikpe ziri ezi.
21 Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
Ndị niile hụrụ m nʼanya, na-eketa akụnụba. Ana m emejupụtakwa ụlọakụ ha.
22 Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
“Onyenwe anyị kpụrụ m dịka mmalite ụzọ ya, tupu o bido ike ihe ọbụla ọzọ.
23 Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
Site nʼebighị ebi gara aga ka m dị; adịkwa m adị tupu e kee ụwa.
24 Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
Anọ m na-adị tupu e kee ogbu mmiri, tupu isi iyi ọbụla agbapụta mmiri nʼelu ụwa,
25 Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
tupu e kee ugwu ukwu na ugwu nta.
26 Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
E, amụọla m rịị tupu Chineke ekee ụwa na osisi niile, na aja niile dị nʼime ya.
27 Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
Anọ m ya mgbe o doziri mbara eluigwe nʼọnọdụ ya, mgbe ọ tụsara ha nʼelu ogbu mmiri niile;
28 Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
mgbe o hiwere mbara eluigwe, mgbe o mere ka isi iyi niile nke ogbu mmiri dị ike,
29 Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
mgbe ọ kpara oke nye osimiri ebe ọ ga-akwụsị, ka mmiri ya ghara ịgafe iwu ya, mgbe ọ kara akara ebe a tọrọ ntọala nke ụwa.
30 Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
Oge ahụ niile ka m na-anọ nʼakụkụ ya dịka onye ǹka. Ihe banyere m na-atọkwa ya ụtọ; ana m egwuri egwu nʼihu ya.
31 Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
Ihe niile o kere tọkwara m ụtọ, ụwa niile na ụmụ mmadụ!
32 Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
“Nʼihi ya, ụmụ m ndị ikom, geenụ m ntị; nʼihi na ndị niile na-eso ụzọ m na-enwe ọṅụ.
33 Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
Gee ntị na ndụmọdụ m ka ị bụrụ onye maara ihe, agbakụtakwala ndụmọdụ m azụ.
34 Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
Ngọzị dịrị mmadụ ahụ na-aṅa ntị nʼokwu m, onye na-anọ na nche nʼọnụ ụzọ m ụbọchị niile, onye na-anọ na-echere m nʼọnụ ụzọ ụlọ m;
35 Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
nʼihi na onye ọbụla chọtara m chọtara ndụ; ọ natakwala ihuọma nʼebe Onyenwe anyị nọ.
36 Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
Ma onye na-enweghị ike chọta m na-emerụ onwe ya ahụ; ndị niile kpọrọ m asị hụrụ ọnwụ nʼanya.”
