< Spreuken 8 >

1 Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
Cyihnaak ing khyy nawh, zaaksimnaak ing ak awi am yy nawh aw?
2 Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
Lampyi hoeiawh, lampyi kengsam hoeiawh ce dyi hy.
3 Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
Khawk khui lutnak vawng kengawh, vawngkawt kengawh ce dyi nawh thayy ing khyy hy.
4 Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
Aw nangmih thlanghqing khqi, nik khy khqi nyng, kak awi ve thlanghqing khqi ham ni.
5 Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
Aw nangmih thlangzap khqi, khingaihnaak ve toen lah uh; nangmih thlakqaw khqi aw, cyihnaak kawlung toen lah uh.
6 Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
Ngaih lah uh, nangmih ham awileek soeih kqawn hly nyng, kak awi kqawn boeih ve ak thyym boeih ni.
7 Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
Ka huui ing awihthyym saa nawh, kam lai ing them amak leek ce maa hy.
8 Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
Kam khaa awhkaw awilung boeih ve amak thyym ingkaw hoet ham kawi am awm hy.
9 Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
Ak zaasiim ham dang pheng nawh, cyihnaak ak taa khqi ham a hqeenaak pynoet awm am awm hy.
10 Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
Ngun lakawh toelthamnaak ce tyk nawh, sui lakawh cyihnaak ce tyk lah.
11 Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
Cyihnaak taw suilung ang lakawh a phu tlo ngai nawh anih ingqawi myihteh ham kawi ak chang am awm voel hy.
12 Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
Kai, cyihnak taw, ngaihtaaknaak ing awm haih nih nyng, cyihnaak ingkaw ngaihtaaknaak ce ta nyng.
13 Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
Bawipa kqihchah taw amak leek them sawhnaak ni; oequnaak, hoelqunaak, khawboe seetnaak ingkaw amak thyym awikqawnnaak khqi ce sawh na nyng.
14 Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
Khawkhannaak ak thyym ingkaw siimnaak ak thyym ce ka koe ni; simthainaak ingkaw saithainaak awm ka koe ni.
15 Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
Kaih caming boeikhqi ing boei ngawihnaak awh ngawi unawh, ukkungkhqi ing ak thyymna awitlyk uhy.
16 Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
Kaih caming sangpahrangkhqi ing awitlyk unawh, kyiqangkhqi ingkaw khawmdek ukkungkhqi boeih ing awm.
17 Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
Kai a nik lungnaak thlangkhqi ce lungnak khqi nyng, kai a nik sui thlangkhqi ing ni hu kawm uh.
18 Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
Khawhthem ingkaw boeimangnaak khqi ka venawh awm nawh, kyihcahnaak ingkaw dyngnaak khqi boeih awm ka venawh awm hy.
19 Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
Kak thaih taw sui lakawh a phu tlo nawh ngun ak leek soeih lakawh awm a phu tlo ngai hy.
20 Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
Dyngnaak lampyi awh cet nyng, ak thyym lampyi ce tut nyng.
21 Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
Kai a nik lungnak thlangkhqi venawh khawh ing bee khqi nawh ami qo bawm ce kak bee nak pek khqi hamna.
22 Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
Bawipa ing a theem syyn lammaacyk amyihna kai ni ta nawh, syynawh a them seh cyk awhkawng ce.
23 Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
Kumqui hamna, ak cyk soeihna syynna awm nyng, khawmdek a syyn hlan awh.
24 Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
Tuicunlii a syyn hlannawh lawngcatui ang lawng hlanawh syynna awm hawh nyng.
25 Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
Tlang khqi a awm hlannawh khawmcung khqi a awm hlanawh kai syyn hawh nyng.
26 Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
Khawmdek ingkaw khawhyn khawqaam khqi a syyn hlannawh dekvaai awm a awm hlanawh kai syyn hawh nyng.
27 Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
Khan ce amah a hyynawh a taak nawh tuidung haaiawh lawnglam a sai hlanawh syyn hawh nyng.
28 Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
A saangnak khan hyynawh ciingmaikhqi a sah sak nawh tuicunlii khuina ak lawng tuihawk khqi a sai huiawh,
29 Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
Tui ing ak awipek ama poengnaak thai ham tuicunlii awhkaw langhak khqi, lawngca ang lawngnaak khawqii khqi a sai huiawh syyn awh nyngp
30 Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
Kutthoem thlang amyihna avenawh awm pe nyng, a awmhlynaakna awm nyng, a venawh awmhlynaak ing bee poepa lawt nyng.
31 Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
A khawmdek saiawh awmhlynaak ta nyng saw thlanghqing khqi khanawh zeelmangnaak ta nyng.
32 Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
Cedawngawh, ka ca khqi, kak awi ngai lah uh, ka lam ak tut khqi taw a zoseen thlang khqi ni.
33 Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
Ka cawngpyinaak ve haana unawh cyi unawh koeh maa uh.
34 Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
Kak chawmkeng awh qeh nawh, ka ipkhui kawtawh qeh nawh kak awi ak ngai ak zaa thlang taw a zoseen thlang ni.
35 Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
Anik hu ak thlang boeih ing hqingnaak hu unawh, Khawsa huhhlynaak ce ham kawm uh.
36 Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
Cehlai, kai anik hang ak thlang taw a hqingnaak ak khanawh kut ak thlaana awm kawm saw, kai anik sawhnaak ak thlang taw thihnaak ak lungnaak ak thlangna awm kaw.

< Spreuken 8 >