Spreuken 8
1 Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
2 Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
3 Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
4 Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
“Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
5 Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
6 Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
7 Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
8 Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
9 Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
10 Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
11 Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
12 Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
13 Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
14 Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
15 Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
16 Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
17 Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
18 Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
19 Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
20 Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
21 Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
22 Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
23 Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
24 Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
25 Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
26 Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
27 Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
28 Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
29 Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
30 Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
31 Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
32 Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
33 Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
34 Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
35 Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
36 Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
