Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
Fiul meu, ține cuvintele mele și strânge cu tine poruncile mele.
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Ține poruncile mele și vei trăi; și legea mea ca lumina ochilor tăi.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Leagă-le împrejurul degetelor tale, scrie-le pe tăblia inimii tale.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Spune înțelepciunii: Tu ești sora mea; și numește înțelegerea, ruda ta;
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
Ca ele să te țină departe de femeia străină, de străina care lingușește cu vorbele ei.
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
Căci de la fereastra casei mele am privit prin deschizătura mea,
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
Și am văzut printre cei simpli, am deosebit printre tineri un tânăr lipsit de înțelegere,
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
Trecând strada aproape de colțul ei; și el mergea pe calea spre casa ei,
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
În amurg, în seara zilei, în negrul și întunericul nopții;
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Și, iată, l-a întâlnit o femeie cu îmbrăcămintea unei curve și cu inima vicleană.
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
(Ea este gălăgioasă și încăpățânată; picioarele nu îi stau în casă;
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
Acum afară, acum pe străzi și pândește la fiecare colț).
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
Așa l-a prins și l-a sărutat și cu o față nerușinată i-a spus:
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
Am ofrande de pace cu mine; astăzi mi-am împlinit promisiunile.
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
De aceea am ieșit să te întâlnesc, din timp am căutat fața ta și te-am găsit.
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Mi-am așternut patul cu cuverturi, cu tapițerii, cu in subțire din Egipt.
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
Mi-am parfumat patul cu smirnă, aloe și scorțișoară.
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Vino să ne umplem cu iubire până dimineață, să ne desfătăm cu iubiri.
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
Pentru că soțul nu este acasă, a plecat într-o călătorie lungă;
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
A luat o pungă de bani cu el și va veni acasă la ziua stabilită.
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
Cu vorbirea ei măgulitoare l-a făcut să cedeze, cu lingușeala buzelor ei l-a forțat.
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
El merge deodată după ea, cum merge un bou la măcelărie, sau ca un nebun la disciplinarea în butuci,
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
Până ce o săgeată îi străpunge ficatul, precum o pasăre se grăbește la capcană și nu știe că aceasta o va costa viața.
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
De aceea dați-mi acum ascultare, copii, și dați atenție cuvintelor gurii mele.
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Să nu se abată inima ta spre căile ei, nu te rătăci în cărările ei.
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
Fiindcă ea a doborât mulți răniți; da, mulți bărbați puternici au fost uciși de ea.
