Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
Mofavre'nimoke, Keni'a nentahinka, kasegeni'a eri kagu'afi antegeno raza segantena kva huo.
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Kasegeni'ama amage antesanana kagra kasefa hunka nemaninka, rempima hugamisua zana kavurgama kegava nehanankna hunka kegava huo.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Kazeri kagesa hanigu rini kazampi antaniankna hunka kantu kagu'afi tumoka'are krento.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Knare antahintahigura nensaro'e nehunka, antahi amahu antahintahigura nenafu'e hunka huo.
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
Ve'ama mani'nesia a'mo'ma kazeri savri'ma hu'zama nehinkeno'a, ana kemo'a kaza nehina rugazigati a'mo'ma kazeri savri hunaku'ma masavenkema nehanigeno'a, anankemo'a kagu'vazigahie.
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
Mago zupa mani'ne'na noniamofona zaho eri kampinti negogeno,
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
mago'a nehazave enevazafina kogeno amuno zamifina, mago nehaza ne'kanora, knare antahi'zama'a omane'nea ne' ke'noe.
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
Agra monko'amofo nontava'onte vu'nea nonkaranka nevuno, ana a'mofo nonte vu'nea kampi ufreno vu'ne.
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
Hanima huku'ma nehigeno hanimo'ma rentrako huzahifi anara hu'ne.
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Ana a'mo'ma kukenama hu'neana monko a'nemo'za nehazankna kukena hu'neno, ana ne'ma masavenkema asamino azeri savri'ma hanigura e'ne.
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
Ana a'mo'a kehagra hagra nehuno, nontera manirava oheno kankekanke nehige'za, rama vahe'mo'za ke'za antahi'za hu'naza are.
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
Ana a'mo'a hakarea zupa kampine, maketi kumapine, maka kaziga mani'neno vene'nema evazageno'a rezamaheno zamavazuma hanigu negea akino,
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
ana nehaza nera azeri anukiazamo antako hunenteno, avufga azeri oti'are avunutira negeno anage hu'ne,
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
Nagra menina narimpa fruma eri kresramana vugeno, huvempama hunte'noa kemo'a raga re'ne.
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
Hu'negu kagriku hakare'na kagenaku oregati hago eme kage'na eri forehue.
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Isipi vahe'mokizmi pse'ane tavravereti mase tafera hunte'noe.
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
Hago knare manama vuzantamina miama, aloima, sinamoninu mase tafepina rutri hu'na ahemna vunte'noe.
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Hagi egeta umaseneta, zokagora nereta musena nehanukeno ko'aturanteno.
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
Nenave'a nontera omani'neanki, hago afete ka vu'ne.
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
Zgomo'a ku'afina avite'negeno vu'neankino kora omegosianki ama ikamofona amu'nontega esia kante vu'ne.
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
Ana a'mo'a masavenkema asamino avresia nanekea, rama'a naneke asami'ne.
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
Ana ne'mo'a ame huno ve bulimakao afu aheku avazu hu'za nevazankna huno ana a'mofona avaririno vu'ne.
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
Kevemo'ma tumo'ruragino ahesnia zankura agesa ana ne'mo'a nontahino, agra namamo hareno krifu anagintepi ufreankna nehuno, ahe frisia zankura nontahie.
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
Hanki mofavre'nimote, tamagesa anteso'e hutma nanekeni'a antahiho,
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Atrenkeno tamagu'amo'a ana a'mofo kerera amagera ontege, kavareno agri kantera ovino.
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
Na'ankure ana a'mo'a rama'a vene'ne zamazeri haviza nehuno, zamahe fri'ne.
