Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
| בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך׃ |
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
| שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך׃ |
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
| קשרם על אצבעתיך כתבם על לוח לבך׃ |
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
| אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא׃ |
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
| לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃ |
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
| כי בחלון ביתי בעד אשנבי נשקפתי׃ |
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
| וארא בפתאים אבינה בבנים נער חסר לב׃ |
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
| עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד׃ |
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
| בנשף בערב יום באישון לילה ואפלה׃ |
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
| והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב׃ |
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
| המיה היא וסררת בביתה לא ישכנו רגליה׃ |
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
| פעם בחוץ פעם ברחבות ואצל כל פנה תארב׃ |
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
| והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו׃ |
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
| זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי׃ |
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
| על כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך׃ |
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
| מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים׃ |
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
| נפתי משכבי מר אהלים וקנמון׃ |
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
| לכה נרוה דדים עד הבקר נתעלסה באהבים׃ |
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
| כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק׃ |
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
| צרור הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו׃ |
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
| הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו׃ |
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
| הולך אחריה פתאם כשור אל טבח יבוא וכעכס אל מוסר אויל׃ |
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
| עד יפלח חץ כבדו כמהר צפור אל פח ולא ידע כי בנפשו הוא׃ |
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
| ועתה בנים שמעו לי והקשיבו לאמרי פי׃ |
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
| אל ישט אל דרכיה לבך אל תתע בנתיבותיה׃ |
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
| כי רבים חללים הפילה ועצמים כל הרגיה׃ |
