Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
My son, keep my words, and lay up my commandments with you.
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Keep my commandments, and live; and my law as the apple of your eye.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Bind them upon your fingers, write them upon the table of your heart.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Say unto wisdom, You are my sister; and call understanding your kinswoman:
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
That they may keep you from the strange woman, from the stranger which flatters with her words.
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
For at the window of my house I looked through my casement,
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
Passing through the street near her corner; and he went the way to her house,
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
In the twilight, in the evening, in the black and dark night:
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
And, behold, there met him a woman with the attire of an harlot, and subtle of heart.
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
(She is loud and stubborn; her feet abide not in her house:
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
Now is she without, now in the streets, and lies in wait at every corner.)
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
So she caught him, and kissed him, and with an shameless face said unto him,
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
I have peace offerings with me; this day have I paid my vows.
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
Therefore came I forth to meet you, diligently to seek your face, and I have found you.
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved works, with fine linen of Egypt.
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves.
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
For the goodman is not at home, he is gone a long journey:
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
He has taken a bag of money with him, and will come home at the day appointed.
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she forced him.
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
He goes after her immediately, as an ox goes to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
Till a dart strike through his liver; as a bird hastes to the snare, and knows not that it is for his life.
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
Hearken unto me now therefore, O all of you children, and attend to the words of my mouth.
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Let not your heart decline to her ways, go not astray in her paths.
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
For she has cast down many wounded: yea, many strong men have been slain by her.
