Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
(Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
