Spreuken 6
1 Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
Mans bērns, ja tu priekš sava tuvākā galvojis un roku devis priekš cita,
2 Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
Tad tu esi sasaistīts ar savas mutes valodu un savaldzināts ar savas mutes vārdiem.
3 Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
Tad dari jel tā mans bērns, un izglābies, ja tu savam tuvākam rokā esi nācis; ej, meties zemē priekš viņa un spied savu tuvāko;
4 Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
Nedod savām acīm miega, nedod savām acīm dusas;
5 Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
Izglābies kā stirna no viņa rokas un kā putns no mednieka rokas!
6 Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
Ej pie skudras, sliņķi, skaties viņas ceļus un topi gudrs!
7 Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
Lai tai nav valdnieka, ne virsnieka, ne kunga,
8 Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
Tā tomēr savu maizi sagādā vasarā, savu barību sakrāj pļaujamā laikā.
9 Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
Cik ilgi tu gulēsi, sliņķi? Kad tu celsies no sava miega?
10 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
Guli maķenīt, snaudi maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
11 En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums, kā apbruņots vīrs.
12 Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
Nelieša cilvēks ir tāds negants vīrs, kas staigā ar netiklu muti,
13 Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
Met ar acīm, piegrūž ar kājām, zīmē ar pirkstiem.
14 Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
Netiklība ir viņa sirdī, viņš domā vienmēr uz ļaunu, saceļ ķildas.
15 Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
Tādēļ viņam nelaime nāks piepeši, viņš ātri taps satriekts un dziedināšanas nebūs.
16 Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
Šās sešas lietas Tas Kungs ienīst, un tā septītā viņam ir negantība:
17 Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
Lepnas acis, melu mēle un rokas, kas nenoziedzīgas asinis izlej,
18 Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
Sirds, kas negantus nodomus perē; kājas, kas mudīgas uz ļaunu skriet;
19 Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
Viltīgs liecinieks, kas droši melus runā, un kas ķildu ceļ starp brāļiem. -
20 Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
Mans bērns, glabā sava tēva pamācīšanu un nepamet savas mātes mācību.
21 Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
Sasien to allažiņ uz savas sirds un sien to ap savu kaklu.
22 Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
Kad tu staigā, tad tā tevi pavadīs; kad tu apgulies, tad tā tevi apsargās, un kad tu uzmodies, tad tā ar tevi runās;
23 Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
Jo pamācīšana ir spīdeklis, un mācība gaišums, un kad pārmāca un rāj, tas ir dzīvības ceļš;
24 Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
Ka tās tev izsargā no negodīgas sievas, no svešas sievietes mīkstās mēles.
25 Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
Nekāro savā sirdī pēc viņas skaistuma, un lai viņa tevi nesagūsta ar savām acīm;
26 Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
Jo caur mauku tiek līdz maizes drupekļiem, un vīra sieva tev notvers pat dārgo dzīvību.
27 Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
Vai arī uguni var klēpī ņemt, un drēbes nesadegtu?
28 Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
Vai uz kvēlošām oglēm var iet un nesadedzinātu kājas?
29 Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
Tāpat, kas ieiet pie otra sievas; nesodīts nepaliks, kas to aizskar.
30 Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
Zaglim nepiedod vis, ka zog izsalcis, vēderu pildīt.
31 Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
Bet pieķerts tas septiņkārt atlīdzinās, visu sava nama padomu tas atdos.
32 Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
Kas ar sievu laulību pārkāpj, tam prāta nav; to tik dara, kas sev dzīvību grib nogalināt.
33 Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
Tam būs kāviens un kauns un negods bez gala;
34 Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
Jo viņas vīra dusmas iekarsušās netaupīs atriebšanas laikā.
35 Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!
Tas nebēdās ne par kādu līdzību(izpirkumu), un nebūs miera, cik dāvanu arī nedotu.
