< Spreuken 6 >
1 Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
Mein Kind, wirst du Bürge für deinen Nächsten und hast deine Hand bei einem Fremden verhaftet,
2 Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
so bist du verknüpft mit der Rede deines Mundes und gefangen mit den Reden deines Mundes.
3 Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
So tu doch, mein Kind, also und errette dich; denn du bist deinem Nächsten in die Hände kommen; eile, dränge und treibe deinen Nächsten!
4 Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
Laß deine Augen nicht schlafen noch deine Augenlider schlummern!
5 Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
Errette dich wie ein Reh von der Hand und wie ein Vogel aus der Hand des Voglers.
6 Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
Gehe hin zur Ameise, du Fauler, siehe ihre Weise an und lerne!
7 Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
Ob sie wohl keinen Fürsten noch Hauptmann noch HERRN hat,
8 Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
bereitet sie doch ihr Brot im Sommer und sammelt ihre Speise in der Ernte.
9 Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
Wie lange, liegst du, Fauler? Wann willst du aufstehen von deinem Schlaf?
10 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
Ja, schlaf noch ein wenig, schlummere ein wenig, schlage die Hände ineinander ein wenig, daß du schlafest,
11 En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
so wird dich die Armut übereilen wie ein Fußgänger und der Mangel wie ein gewappneter Mann.
12 Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
Ein loser Mensch, ein schädlicher Mann, gehet mit verkehrtem Munde,
13 Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
winket mit Augen, deutet mit Füßen, zeiget mit Fingern,
14 Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
trachtet allezeit Böses und Verkehrtes in seinem Herzen und richtet Hader an.
15 Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
Darum wird ihm plötzlich sein Unfall kommen und wird schnell zerbrochen werden, daß keine Hilfe da sein wird.
16 Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
Diese sechs Stücke hasset der HERR, und am siebenten hat er einen Greuel:
17 Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
hohe Augen, falsche Zungen, Hände, die unschuldig Blut vergießen;
18 Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
Herz, das mit bösen Tücken umgehet; Füße, die behende sind, Schaden zu tun;
19 Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
falscher Zeuge, der frech Lügen redet, und der Hader zwischen Brüdern anrichtet.
20 Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
Mein Kind, bewahre die Gebote deines Vaters und laß nicht fahren das Gesetz deiner Mutter!
21 Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
Binde sie zusammen auf dein Herz allewege und hänge sie an deinen Hals:
22 Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
wenn du gehest, daß sie dich geleiten; wenn du dich legest, daß sie dich bewahren; wenn du aufwachest, daß sie dein Gespräch seien.
23 Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
Denn das Gebot ist eine Leuchte und das Gesetz ein Licht; und die Strafe der Zucht ist ein Weg des Lebens,
24 Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
auf daß du bewahret werdest vor dem bösen Weibe, vor der glatten Zunge der Fremden.
25 Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
Laß dich ihre Schöne nicht gelüsten in deinem Herzen und verfahe dich nicht an ihren Augenlidern.
26 Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
Denn eine Hure bringet einen ums Brot; aber ein Eheweib fähet das edle Leben.
27 Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
Kann auch jemand ein Feuer im Busen behalten, daß seine Kleider nicht brennen?
28 Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
Wie sollte jemand auf Kohlen gehen, daß seine Füße nicht verbrannt würden?
29 Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
Also gehet es, wer zu seines Nächsten Weib gehet; es bleibt keiner ungestraft, der sie berühret.
30 Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
Es ist einem Diebe nicht so große Schmach, ob er stiehlt, seine Seele zu sättigen, weil ihn hungert.
31 Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
Und ob er begriffen wird, gibt er's siebenfältig wieder und legt dar alles Gut in seinem Hause.
32 Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
Aber der mit einem Weibe die Ehe bricht, der ist ein Narr, der bringet sein Leben ins Verderben.
33 Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
Dazu trifft ihn Plage und Schande, und seine Schande wird nicht ausgetilget.
34 Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
Denn der Grimm des Mannes eifert und schonet nicht zur Zeit der Rache
35 Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!
und siehet keine Person an, die da versöhne, und nimmt's nicht an, ob du viel schenken wolltest.