Spreuken 6
1 Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
Poikani, jos olet ketä lähimmäisellesi taannut, lyönyt kättä vieraalle;
2 Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
jos olet kietoutunut oman suusi sanoihin, joutunut suusi sanoista kiinni,
3 Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
niin tee toki, poikani, pelastuaksesi tämä, koska olet joutunut lähimmäisesi kouriin: Mene, heittäydy maahan ja ahdista lähimmäistäsi;
4 Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
Älä suo silmillesi unta äläkä silmäluomillesi lepoa.
5 Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
Pelastaudu käsistä niinkuin gaselli, niinkuin lintu pyydystäjän käsistä.
6 Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
Mene, laiska, muurahaisen tykö, katso sen menoja ja viisastu.
7 Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
Vaikka sillä ei ole ruhtinasta, ei päällysmiestä eikä hallitsijaa,
8 Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
se kuitenkin hankkii leipänsä kesällä ja kokoaa varastoon ruokansa elonaikana.
9 Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
Kuinka kauan sinä, laiska, makaat, milloinka nouset unestasi?
10 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
Nuku vielä vähän, torku vähän, makaa vähän ristissä käsin,
11 En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
niin köyhyys käy päällesi niinkuin rosvo ja puute niinkuin asestettu mies.
12 Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
Kelvoton ihminen, väärä mies on se, joka kulkee suu täynnä vilppiä,
13 Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
silmää iskee, jaloillaan merkkiä antaa, sormillansa viittoo,
14 Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
kavaluus mielessä, pahaa aina hankitsee, riitoja rakentaa.
15 Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
Sentähden hänen turmionsa tulee yhtäkkiä, tuokiossa hänet rusennetaan, eikä apua ole.
16 Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
Näitä kuutta Herra vihaa, ja seitsemää hänen sielunsa kauhistuu:
17 Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
ylpeitä silmiä, valheellista kieltä, käsiä, jotka vuodattavat viatonta verta,
18 Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
sydäntä, joka häijyjä juonia miettii, jalkoja, jotka kiiruusti juoksevat pahaan,
19 Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
väärää todistajaa, joka valheita puhuu, ja riidan rakentajaa veljesten kesken.
20 Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
Säilytä, poikani, isäsi käsky äläkä hylkää äitisi opetusta.
21 Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
Pidä ne aina sydämellesi sidottuina, kääri ne kaulasi ympärille.
22 Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
Kulkiessasi ne sinua taluttakoot, maatessasi sinua vartioikoot, herätessäsi sinua puhutelkoot.
23 Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
Sillä käsky on lamppu, opetus on valo, ja kurittava nuhde on elämän tie,
24 Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
että varjeltuisit pahasta naisesta, vieraan vaimon liukkaasta kielestä.
25 Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
Älköön sydämesi himoitko hänen kauneuttaan, älköönkä hän sinua katseillaan vangitko.
26 Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
Sillä porttonaisen tähden menee leipäkakkukin, ja naitu nainen pyydystää kallista sielua.
27 Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
Voiko kukaan kuljettaa tulta helmassaan, puvun häneltä palamatta?
28 Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
Voiko kukaan kävellä hiilloksella, jalkain häneltä kärventymättä?
29 Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
Samoin käy sen, joka menee lähimmäisensä vaimon luo: ei jää rankaisematta kukaan, joka häneen kajoaa.
30 Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
Eikö halveksita varasta, vaikka hän olisi nälissään varastanut hengenpiteikseen?
31 Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
Onhan hänen, jos tavataan, seitsenkertaisesti korvattava, annettava kaikki talonsa varat.
32 Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
Joka vaimon kanssa avion rikkoo, on mieletön; itsensä menettää, joka niin tekee.
33 Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
Hän saa vaivan ja häpeän, eikä hänen häväistystään pyyhitä pois.
34 Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
Sillä luulevaisuus nostaa miehen vihan, ja säälimätön on hän koston päivänä.
35 Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!
Ei hän huoli mistään lunastusmaksusta, ei suostu, vaikka kuinka lahjaasi lisäät.
