Spreuken 5
1 Mijn zoon, schenk uw aandacht aan mijn wijsheid, Neig uw oor tot mijn inzicht;
Me ba, yɛ aso ma me nyansa; tie me nhumu nsɛm no yiye,
2 Dat overleg en ervaring u mogen behoeden, En u bewaren voor de lippen van een vreemde vrouw.
sɛnea ɛbɛma woahwɛ yiye, na wʼano akora nimdeɛ.
3 Want al druipen de lippen der vreemde van honing, En is haar gehemelte gladder dan olie,
Efisɛ ɔbea aguaman ano sosɔ ɛwo, na ne kasa yɛ fɔmm sen ngo;
4 Ten slotte is zij bitter als alsem, En scherp als een tweesnijdend zwaard.
nanso awiei no, ɛyɛ nwen sen bɔnwoma, ɛyɛ nam sɛ afoa anofanu.
Nʼanan kɔ owu mu; nʼanammɔntutu kɔ ɔda mu tee. (Sheol h7585)
6 Ze bakent de weg des levens niet af, Maar haar paden kronkelen ongemerkt!
Onsusuw ɔkwan a ɛkɔ nkwa mu ho; nʼakwan yɛ kɔntɔnkye, nanso onnim.
7 Welnu dan kinderen, luistert naar mij, Keert u niet af van mijn woorden.
Enti afei, me mma, muntie me; Monntwe mo ho mmfi nea meka ho.
8 Houd uw weg verre van haar, Nader niet tot de deur van haar huis:
Ɔkwan a ɛmmɛn no no na momfa so; mommmɛn ne fi pon ano,
9 Anders moet ge aan anderen uw frisheid afstaan, Uw jaren offeren aan een ongenadig mens
anyɛ saa a, mode mo ahoɔden bɛma afoforo na mode mo mfe ama otirimɔdenfo,
10 Verrijken zich vreemden met uw vermogen, En komt uw zuurverdiend loon in het huis van een ander.
anyɛ saa a, ahɔho bɛfom mo ahonyade na mo brɛ de ahonya akɔ afoforo fi.
11 Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
Mo nkwanna akyi, mubesi apini, bere a mo honam ne mo nipadua asa no.
12 Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
Na moaka se, “Na mikyi ahohyɛso! Me koma ampɛ nteɛso!
13 Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
Manyɛ osetie amma mʼakyerɛkyerɛfo na mantie me kwankyerɛfo asɛm.
14 Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
Madu ɔsɛe ano wɔ asafo no nyinaa mu.”
15 Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
Nom nsu fi wʼankasa ahina mu, nsu a ɛteɛ fi wʼankasa abura mu.
16 Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
So ɛsɛ sɛ wʼasuti yiri fa mmɔnten so na wo nsuwa kokɔ ɔman aguabɔbea ana?
17 Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
Ma ɛnyɛ wo nko ara de, a wo ne ahɔho nkyɛ da.
18 Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
Nhyira nka wʼasubura na wʼani nnye wo mmrantebere mu yere ho.
19 Die aanminnige hinde, Die bevallige gems; Haar borsten mogen u ten allen tijde bevredigen. Aan haar liefde moogt ge u voortdurend bedwelmen.
Ɔte sɛ ɔtwe bere dɔfo, ɔwansan nuonyamfo; ma ne nufu nsɔ wʼani daa na ne dɔ nkyekyere wo.
20 Waarom, mijn zoon, zoudt ge u aan een vreemde te buiten gaan, De boezem strelen van een onbekende?
Me ba, adɛn nti na woma ɔbea aguaman kyekyere wo? Adɛn nti na woda ɔbarima foforo bi yere kokom?
21 Voor de ogen van Jahweh liggen de wegen van iedereen open, Hij let op de paden van allen:
Awurade hu onipa akwan nyinaa, na ɔhwehwɛ ne nyinaa mu.
22 De boze wordt in zijn eigen wandaden verstrikt, In de banden van zijn zonden gevangen;
Omumɔyɛfo nnebɔne sum no afiri; na ne bɔne ahama kyekyere no papee.
23 Zijn losbandigheid brengt hem om het leven, Door zijn vele dwaasheden komt hij om.
Wobewu, esiane ahohyɛso a wonni nti, na wɔayera, esiane wɔn agyennyentwisɛm nti.
