Spreuken 5
1 Mijn zoon, schenk uw aandacht aan mijn wijsheid, Neig uw oor tot mijn inzicht;
Meu filho, preste atenção à minha sabedoria. Fique atento ao meu entendimento,
2 Dat overleg en ervaring u mogen behoeden, En u bewaren voor de lippen van een vreemde vrouw.
that você pode manter discrição, que seus lábios possam preservar o conhecimento.
3 Want al druipen de lippen der vreemde van honing, En is haar gehemelte gladder dan olie,
Para os lábios de uma adúltera pingar mel. Sua boca é mais macia que o óleo,
4 Ten slotte is zij bitter als alsem, En scherp als een tweesnijdend zwaard.
but no final, ela é tão amarga quanto o absinto, e tão afiada como uma espada de dois gumes.
Seus pés descem até a morte. Seus passos levam diretamente ao Sheol. (Sheol h7585)
6 Ze bakent de weg des levens niet af, Maar haar paden kronkelen ongemerkt!
Ela não dá atenção ao modo de vida. Seus caminhos são tortos, e ela não sabe disso.
7 Welnu dan kinderen, luistert naar mij, Keert u niet af van mijn woorden.
Agora, portanto, meus filhos, escutem-me. Não se afaste das palavras da minha boca.
8 Houd uw weg verre van haar, Nader niet tot de deur van haar huis:
Remova seu caminho para longe dela. Não chegue perto da porta de sua casa,
9 Anders moet ge aan anderen uw frisheid afstaan, Uw jaren offeren aan een ongenadig mens
para que você não dê sua honra a outros, e seus anos para o cruel;
10 Verrijken zich vreemden met uw vermogen, En komt uw zuurverdiend loon in het huis van een ander.
para que os estranhos não se banqueteiem com sua riqueza, e seu trabalho enriquece a casa de outro homem.
11 Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
Você gemerá no seu último final, quando sua carne e seu corpo são consumidos,
12 Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
e dizer: “Como eu tenho odiado instruções, e meu coração desprezava a repreensão.
13 Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
Eu não obedeci à voz de meus professores, nem virei meus ouvidos para aqueles que me instruíram!
14 Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
Cheguei à beira da ruína total, entre a assembléia reunida”.
15 Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
Beba água de sua própria cisterna, água corrente fora do seu próprio poço.
16 Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
Should suas molas transbordam nas ruas, riachos de água nas praças públicas?
17 Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
Deixe-os ser apenas para você, não para estranhos com você.
18 Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
Deixe sua primavera ser abençoada. Alegre-se com a esposa de sua juventude.
19 Die aanminnige hinde, Die bevallige gems; Haar borsten mogen u ten allen tijde bevredigen. Aan haar liefde moogt ge u voortdurend bedwelmen.
Uma corça amorosa e um cervo gracioso... deixe seus seios te satisfazerem o tempo todo. Ser cativado sempre com seu amor.
20 Waarom, mijn zoon, zoudt ge u aan een vreemde te buiten gaan, De boezem strelen van een onbekende?
Por que você, meu filho, deveria ser cativado por uma adúltera? Por que abraçar o seio de outro?
21 Voor de ogen van Jahweh liggen de wegen van iedereen open, Hij let op de paden van allen:
Pois os caminhos do homem estão diante dos olhos de Yahweh. Ele examina todos os seus caminhos.
22 De boze wordt in zijn eigen wandaden verstrikt, In de banden van zijn zonden gevangen;
As más ações dos malvados o ludibriaram. As cordas de seu pecado o seguram com firmeza.
23 Zijn losbandigheid brengt hem om het leven, Door zijn vele dwaasheden komt hij om.
Ele morrerá por falta de instrução. Na grandeza de sua insensatez, ele se desviará.
