Spreuken 31
1 Wenken voor Lemoeël, den koning van Massa, die zijn moeder hem gaf.
Ķēniņa Lemuēļa vārdi, tā mācība, ko viņa māte tam mācīja.
2 Mijn zoon, wat zal ik u zeggen; Wat, kind van mijn schoot; Wat, kind van mijn geloften!
Ak, mans dēls! ak manas miesas dēls! tu manu solījumu dēls.
3 Verkwist uw geld niet aan vrouwen, Schenk uw hart niet aan haar, die koningen verderven;
Nedod sievām savu spēku, nedz savu ceļu tām, kas ķēniņus samaitā.
4 Dat past geen koningen, Lemoeël! Het past geen koningen, wijn te drinken; Vorsten mogen niet verzot zijn op drank.
Ķēniņiem nebūs, ak Lemuēl, ķēniņiem nebūs vīna dzert, nedz valdniekiem stipra dzēriena iekārot,
5 Anders vergeten zij al drinkend de wet, En verdraaien het recht van alle verdrukten.
Ka dzerdami neaizmirst likumus, un nepārgroza tiesu visiem sērdieņiem.
6 Geef de drank maar aan hen, die ontredderd zijn, Schenk wijn aan bedroefden:
Dodiet stipru dzērienu tam, kas iet bojā, un vīnu, kam noskumusi sirds:
7 Al drinkend vergeten ze hun armoe, En denken niet meer aan hun zorgen.
Tāds lai dzer, ka aizmirst savu nabadzību, un vairs nepiemin savas bēdas.
8 Kom op voor hen, die niets weten te zeggen, Voor het recht van allen, die verkwijnen;
Atdari savu muti par mēmo un par visiem, kas ir atstāti.
9 Open uw mond, geef een billijk vonnis, Verschaf recht aan armen en tobbers.
Atdari savu muti, tiesā taisni un nes tiesu nabagam un sērdienim.
10 Een flinke vrouw! Men vindt haar niet licht; Haar waarde is hoger dan die van juwelen!
Tikušu (tikumīgu) sievu, kas tādu atrod, pāri par pērlēm ir viņas dārgums.
11 Haar man kan vast op haar bouwen, Hem ontgaat geen winst.
Uz viņu uzticas vīra sirds un labuma tam netrūkst nekāda.
12 Ze brengt hem voordeel, zolang hij leeft, Nimmer zal ze hem schaden;
Tā dara tam labu, ne ļaunu visās sava mūža dienās.
13 Ze haalt wol en linnen in huis, En verwerkt die met willige handen.
Viņa gādā par vilnu un liniem un strādā priecīgām rokām.
14 Als een handelsschip haalt ze van verre haar spijs,
Tā ir kā laivinieka laiva, sagādā maizi no tālienes.
15 En als het nog nacht is, staat ze al op, Bereidt ze het eten voor haar gezin, En wijst haar dienstboden de dagtaak aan.
Jau pašā naktī tā ceļas un dod barību savai saimei un kalponēm iespriesto tiesu.
16 Na rijp beraad koopt ze een akker, Van wat ze verdiende plant ze een wijngaard;
To zemes stūri, ko cerē, tā dabū, no savu roku augļiem tā dēsta vīna dārzu.
17 Ze gordelt haar lenden met kracht, De handen steekt ze uit de mouwen.
Ar spēku tā jož savus gurnus un savas rokas ar stiprumu.
18 Ze onderzoekt, of haar huishouden loopt, Zelfs in de nacht gaat haar lamp niet uit;
Tā mana, ka viņas pūliņš labi sokas, un gaisma tai neapdziest naktī.
19 Ze slaat de hand aan het spinnewiel, Haar vingers grijpen de klos.
Tā stiepj savu roku pie kodeļa un tver ar pirkstiem ratiņu.
20 Ze is vrijgevig voor den arme, Den behoeftige stopt ze iets toe;
Tā sērdieņus mīlīgi apkampj un pasniedz nabagiem roku.
21 Voor haar gezin hoeft ze de kou niet te vrezen, Want heel haar gezin heeft een dubbel stel kleren.
Savam namam tā nebīstas sniega, jo saime divkārtīgi ģērbta.
22 Zelf maakt ze haar mantels, Ze gaat in lijnwaad en purper gekleed;
Tā sev taisa apsegus, dārgs audeklis un purpurs tai ir apģērbs.
23 Ook haar man valt op in de poorten, Waar hij zetelt met de oudsten van het land.
Tai vīrs ir pazīstams vārtos, kad tas sēž ar zemes vecajiem.
24 Ze verkoopt de eigengemaakte gewaden, En levert den handelaar gordels;
Viņa auž linu svārkus un pārdod, un izdod pircējiem jostas.
25 Ze is met kracht en voornaamheid bekleed, En kent geen angst voor de komende dag.
Stiprums un gods tai apģērbs; tā smejas par nākamo laiku.
26 Haar mond is vol wijsheid, Een vriendelijke wenk ligt op haar tong:
Savu muti tā atdara ar gudrību, un uz viņas mēles ir jauka mācība.
27 Zo gaat ze de gangen na van haar gezin, Niet in ledigheid eet ze haar brood!
Viņa skatās pēc visām sava nama gaitām un neēd savu maizi ar slinkumu.
28 Haar zonen staan op, en prijzen haar gelukkig, Haar man ook geeft haar deze lof:
Viņas bērni pieceļas un teic viņu laimīgu; viņas vīrs, tas to slavē:
29 "Menige vrouw weert zich dapper, Maar gij hebt ze allen overtroffen!"
Daudz mātes meitām ir goda tikums, bet tu esi pāri par visām!
30 Bedriegelijk is de bevalligheid, en broos is de schoonheid; Maar een vrouw, die Jahweh vreest, blijft geëerd.
Daiļums viļ un skaistums paiet; dievbijīga sieva, tā ir teicama!
31 Laat haar genieten van wat haar handen wrochtten, In de poorten zullen haar daden haar prijzen!
Teiciet viņu par viņas roku augļiem, un viņas pašas darbi lai viņu ļaudīs teic!
