< Spreuken 31 >

1 Wenken voor Lemoeël, den koning van Massa, die zijn moeder hem gaf.
The words of king Lemuel, the prophecy that his mother taught him.
2 Mijn zoon, wat zal ik u zeggen; Wat, kind van mijn schoot; Wat, kind van mijn geloften!
What, my son? and what, the son of my womb? and what, the son of my vows?
3 Verkwist uw geld niet aan vrouwen, Schenk uw hart niet aan haar, die koningen verderven;
Give not thy strength unto women, nor thy ways to that which destroyeth kings.
4 Dat past geen koningen, Lemoeël! Het past geen koningen, wijn te drinken; Vorsten mogen niet verzot zijn op drank.
It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine; nor for princes strong drink:
5 Anders vergeten zij al drinkend de wet, En verdraaien het recht van alle verdrukten.
Lest they drink, and forget the law, and pervert the judgment of any of the afflicted.
6 Geef de drank maar aan hen, die ontredderd zijn, Schenk wijn aan bedroefden:
Give strong drink unto him that is ready to perish, and wine unto those that be of heavy hearts.
7 Al drinkend vergeten ze hun armoe, En denken niet meer aan hun zorgen.
Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.
8 Kom op voor hen, die niets weten te zeggen, Voor het recht van allen, die verkwijnen;
Open thy mouth for the dumb in the cause of all such as are appointed to destruction.
9 Open uw mond, geef een billijk vonnis, Verschaf recht aan armen en tobbers.
Open thy mouth, judge righteously, and plead the cause of the poor and needy.
10 Een flinke vrouw! Men vindt haar niet licht; Haar waarde is hoger dan die van juwelen!
Who can find a virtuous woman? for her price is far above rubies.
11 Haar man kan vast op haar bouwen, Hem ontgaat geen winst.
The heart of her husband doth safely trust in her, so that he shall have no need of spoil.
12 Ze brengt hem voordeel, zolang hij leeft, Nimmer zal ze hem schaden;
She will do him good and not evil all the days of her life.
13 Ze haalt wol en linnen in huis, En verwerkt die met willige handen.
She seeketh wool, and flax, and worketh willingly with her hands.
14 Als een handelsschip haalt ze van verre haar spijs,
She is like the merchants’ ships; she bringeth her food from afar.
15 En als het nog nacht is, staat ze al op, Bereidt ze het eten voor haar gezin, En wijst haar dienstboden de dagtaak aan.
She riseth also while it is yet night, and giveth meat to her household, and a portion to her maidens.
16 Na rijp beraad koopt ze een akker, Van wat ze verdiende plant ze een wijngaard;
She considereth a field, and buyeth it: with the fruit of her hands she planteth a vineyard.
17 Ze gordelt haar lenden met kracht, De handen steekt ze uit de mouwen.
She girdeth her loins with strength, and strengtheneth her arms.
18 Ze onderzoekt, of haar huishouden loopt, Zelfs in de nacht gaat haar lamp niet uit;
She perceiveth that her merchandise is good: her candle goeth not out by night.
19 Ze slaat de hand aan het spinnewiel, Haar vingers grijpen de klos.
She layeth her hands to the spindle, and her hands hold the distaff.
20 Ze is vrijgevig voor den arme, Den behoeftige stopt ze iets toe;
She stretcheth out her hand to the poor; yea, she reacheth forth her hands to the needy.
21 Voor haar gezin hoeft ze de kou niet te vrezen, Want heel haar gezin heeft een dubbel stel kleren.
She is not afraid of the snow for her household: for all her household are clothed with scarlet.
22 Zelf maakt ze haar mantels, Ze gaat in lijnwaad en purper gekleed;
She maketh herself coverings of tapestry; her clothing is silk and purple.
23 Ook haar man valt op in de poorten, Waar hij zetelt met de oudsten van het land.
Her husband is known in the gates, when he sitteth among the elders of the land.
24 Ze verkoopt de eigengemaakte gewaden, En levert den handelaar gordels;
She maketh fine linen, and selleth it; and delivereth girdles unto the merchant.
25 Ze is met kracht en voornaamheid bekleed, En kent geen angst voor de komende dag.
Strength and honour are her clothing; and she shall rejoice in time to come.
26 Haar mond is vol wijsheid, Een vriendelijke wenk ligt op haar tong:
She openeth her mouth with wisdom; and in her tongue is the law of kindness.
27 Zo gaat ze de gangen na van haar gezin, Niet in ledigheid eet ze haar brood!
She looketh well to the ways of her household, and eateth not the bread of idleness.
28 Haar zonen staan op, en prijzen haar gelukkig, Haar man ook geeft haar deze lof:
Her children arise up, and call her blessed; her husband also, and he praiseth her.
29 "Menige vrouw weert zich dapper, Maar gij hebt ze allen overtroffen!"
Many daughters have done virtuously, but thou excellest them all.
30 Bedriegelijk is de bevalligheid, en broos is de schoonheid; Maar een vrouw, die Jahweh vreest, blijft geëerd.
Favour is deceitful, and beauty is vain: but a woman that feareth Yhwh, she shall be praised.
31 Laat haar genieten van wat haar handen wrochtten, In de poorten zullen haar daden haar prijzen!
Give her of the fruit of her hands; and let her own works praise her in the gates.

< Spreuken 31 >