< Spreuken 29 >

1 Iemand die hardnekkig blijft, ondanks vermaning, Wordt plotseling onherstelbaar gebroken.
Hvilken som emot straff genstörtig är, han skall med hast förderfvad varda, utan all hjelp.
2 Als rechtvaardigen heersen, verheugt zich het volk; Als de boze regeert, zuchten de mensen.
När de rättfärdige månge äro, så glädes folket; men när den ogudaktige regerar, så suckar folket.
3 Een man, die de wijsheid liefheeft, is een vreugde voor zijn vader; Wie zich ophoudt met deernen, verkwist zijn vermogen.
Den som vishet älskar, han gläder sin fader; men den som skökor uppehåller, han mister sina ägodelar.
4 Door rechtvaardigheid houdt een koning het land in stand; Wie veel belastingen heft, put het uit.
En Konung upprätter landet genom rätt; men en girig förderfvar det.
5 Iemand die zijn naaste vleit, Spant een strik voor zijn voeten.
Den som smekrar med sin nästa, han utbreder ett nät för hans fötter.
6 Op het pad van een booswicht ligt een valstrik, Maar de rechtvaardige loopt vrolijk voort.
När en ond syndar, besnärjer han sig sjelf; men en rättfärdig fröjdar sig, och hafver glädje.
7 De rechtvaardige houdt rekening met de rechten der armen, De boze echter verstaat geen reden.
Den rättfärdige känner den fattigas sak; den ogudaktige aktar ingen förnuft.
8 Spotters steken een stad in brand, Wijzen bedaren het oproer.
De bespottare föra en stad i olycko; men de vise stilla vrede.
9 Als een dwaas een rechtszaak heeft met een wijze, Is hij luidruchtig en vrolijk, maar heeft geen rust.
När en vis med en dåra till handel kommer, han vare vred eller glad, så hafver han dock ingen ro.
10 Bloeddorstige mensen haten den deugdzame, De goeden zijn bezorgd voor zijn leven.
De blodgirige hata den fromma; men de rättfärdige vårda sig om hans själ.
11 De dwaas laat zijn toorn de vrije loop, De wijze houdt zijn gramschap inl.
En dåre gjuter sin anda allan ut; men en vis man håller tillbaka.
12 Als een vorst geloof schenkt aan leugentaal, Worden al zijn dienaren slecht.
En herre, som till lögn lust hafver, hans tjenare äro alle ogudaktige.
13 Een arme en een geldschieter ontmoeten elkaar: Jahweh schenkt beiden het licht der ogen.
Fattige och ockrare bo ibland hvarannan; begges deras ögon upplyser Herren.
14 Als een koning de armen billijk behandelt, Staat zijn troon voor altijd sterk.
En Konung, som de fattiga troliga dömer, hans säte blifver evigliga beståndandes.
15 Een stok en een vermaning schenken wijsheid; Een kind, dat aan zichzelf is overgelaten, maakt zijn moeder te schande.
Ris och straff gifver vishet; men ett barn, som hafver sjelfsvåld, skämmer sina moder.
16 Als de bozen regeren, tiert de misdaad; Als zij vallen, zien de rechtvaardigen met vreugde toe.
Der månge ogudaktige äro, der äro många synder; men de rättfärdige skola se deras fall.
17 Tuchtig uw zoon, dan geeft hij u rust, En bezorgt hij u vreugde.
Tukta din son, så skall han vederqvicka dig, och göra dine själ vällust.
18 Is er geen openbaring dan verwildert het volk; Gelukkig is het, als het de Wet onderhoudt!
När Prophetien ute är, så förskingras folket; men väl är honom, som lagen vid magt håller.
19 Niet met woorden alleen moet ge een slaaf vermanen; Hij verstaat ze wel, maar doet er niet naar.
En tjenare låter icke näpsa sig med ordom; förty, om han än förstår det, så tager han sig dock intet deraf.
20 Ziet ge iemand, die overijld spreekt: Voor een dwaas is er meer hoop dan voor hem.
Ser du en, som snar är till att tala, det är mera hopp uppå en dåra, än uppå honom.
21 Wie zijn slaaf van jongsaf verwent, Wordt tenslotte met ondank beloond.
Om en tjenare varder af ungdom kräseliga hållen, så vill han sedan vara en herre.
22 Een opvliegend karakter sticht ruzie, Een driftkop misdraagt zich vaak.
En vredsam man kommer träto åstad, och en harmse man gör många synder.
23 Hoogmoed brengt een mens ten val, Ootmoed brengt hem tot eer.
Menniskones högfärd skall omstörta henne; men ära skall upphöja den ödmjuka.
24 Wie met een dief deelt, is zijn eigen vijand: Omdat hij de vloek hoort, en de zaak toch niet aangeeft
Den som med tjufvar del hafver, hörer bannas; och säger icke till, han hatar sitt lif.
25 Menselijk opzicht spant een strik; Maar wie op Jahweh vertrouwt, is veilig.
Den som rädes för menniskom, han kommer på fall; men den som sig förlåter uppå Herran, han varder beskyddad.
26 Velen dingen naar de gunst van den koning, Maar Jahweh geeft ieder wat hem toekomt.
Månge söka ens Förstas ansigte; men hvars och ens dom kommer af Herranom.
27 De rechtvaardigen hebben een afschuw van zondaars, De bozen een afschuw van een eerlijk man. Aanhangsel. Woorden van Agoer.
En orättfärdig man är dem rättfärdigom en styggelse; och den som på en rätt väg är, han är dens ogudaktigas styggelse.

< Spreuken 29 >