Spreuken 26

1 Als sneeuw bij zomer, en regen bij oogst: Zo slecht past eerbetoon bij een dwaas.

Wie Schnee im Sommer und wie Regen in der Ernte, so ungehörig ist Ehre für den Thoren.

2 Als een vogel, die fladdert, en een zwaluw, die vliegt: Zo is een onverdiende verwensing; zij treft geen doel.

Wie ein Sperling davon flattert, wie eine Schwalbe wegfliegt, so ist unverdienter Fluch - er trifft nicht ein.

3 Voor het paard een zweep, voor den ezel een toom, Voor de rug der dwazen een stok.

Eine Peitsche dem Roß, ein Zaum dem Esel - so gebührt eine Rute dem Rücken der Thoren.

4 Antwoord een dwaas niet naar zijn dwaasheid, Anders mocht ge zelf eens op hem lijken.

Antworte dem Thoren nicht nach seiner Narrheit, daß du dich selbst ihm nicht gleichstellest.

5 Antwoord een dwaas naar zijn dwaasheid, Anders denkt hij nog, dat hij wijs is

Antworte dem Thoren nach seiner Narrheit, daß er sich nicht weise dünke.

6 Men snijdt zich de voeten af en mishandelt zichzelf, Wie een dwaas een boodschap laat doen.

Die Füße haut sich ab, Unbill schluckt, wer Bestellungen ausrichtet durch einen Thoren.

7 Voor een lamme hebben zijn benen geen nut; Zo is het met een spreuk in de mond van dwazen.

Wie das Herabhangen der Beine von einem Lahmen, so der Weisheitsspruch im Munde der Thoren.

8 Als iemand, die een kei bij een edelsteen legt, Is hij, die eerbetoon schenkt aan een dwaas

Wie wenn man einen Stein an die Schleuder bände, so handelt, wer einem Thoren Ehre anthut.

9 Als een doornstok in de hand van een dronkaard, Is een spreuk in de mond van dwazen.

Wie ein Dornzweig in des Trunkenen Hand emporschnellt, so ist ein Weisheitsspruch im Munde von Thoren.

10 Als een schutter, die alle voorbijgangers verwondt, Is hij, die een dwaas en een dronkaard in dienst neemt.

Wie ein Schütze, der alles verwundet, so wer einen Thoren dingt und wer Vorübergehende dingt.

11 Als een hond, die naar zijn braaksel terugkeert, Is een dwaas, die zijn dwaasheid herhaalt.

Wie ein Hund, der zu seinem Gespei zurückkehrt, so ist ein Thor, der seine Narrheit wiederholt.

12 Als ge iemand ziet, die meent dat hij wijs is: Dan is er meer hoop voor een dwaas dan voor hem.

Siehst du einen Mann, der sich weise dünkt, - da ist für einen Thoren mehr Hoffnung als für ihn.

13 De luiaard zegt: "Er loopt een wild beest op de weg, Er is een leeuw in de straten!"

Der Faule spricht: Ein Leu ist auf dem Wege, ein Löwe innerhalb der Straßen.

14 Zoals een deur draait op haar hengsels, Zo draait een luiaard zich om in zijn bed.

Wie sich die Thür auf ihrer Angel dreht, so der Faule auf seinem Bette.

15 Al heeft een luiaard zijn hand in de schotel gestoken, Hij is nog te traag, om haar naar de mond te brengen.

Steckt der Faule seine Hand in die Schüssel, wird's ihm sauer, sie wieder zum Munde zurückzubringen.

16 Een luiaard denkt, dat hij wijzer is Dan zeven mensen, die verstandige antwoorden geven.

Ein Fauler dünkt sich weiser als sieben, die verständig zu antworten wissen.

17 Als iemand, die een hond bij zijn staart pakt, Is hij, die zich bemoeit met een twist, die hem niet raakt.

Wie einer, der einen vorüberlaufenden Hund bei den Ohren packt, ist, wer sich über einen Streit ereifert, der ihn nichts angeht.

18 Als iemand, die als een dolleman Dodelijke fakkels en pijlen wegslingert,

Wie ein Unsinniger, der Brandpfeile wirft, todbringende Geschosse,

19 Zo is de man, die zijn naaste bedriegt, En dan zegt: Ik deed het maar voor de grap!

so ist ein Mann, der seinen Nächsten betrogen hat und dann spricht: Ich scherze ja nur!

20 Bij gebrek aan hout gaat het vuur uit; Waar geen lastertong is, bedaart de twist.

Wenn kein Holz mehr vorhanden ist, erlischt das Feuer, und wenn kein Ohrenbläser da ist, legt sich der Zank.

21 Een blaasbalg bij gloeiende kolen, en hout op het vuur: Zo is een twistziek mens bij het ruziestoken.

Wie Kohlen zur Glut und Holz zum Feuer, so dient ein zänkischer Mann zum Schüren von Streit.

22 De woorden van een lastertong zijn als lekkernijen, Ze glijden af naar het diepst van de maag.

Die Worte des Ohrenbläsers sind wie Leckerbissen und dringen tief in des Leibes Kammern.

23 Als een aarden pot, met zilverglazuur overtrokken, Zijn vleiende woorden, als het hart ze niet meent.

Wie Schlackensilber, womit eine Scherbe überzogen ist, sind feurige Küsse und ein böses Herz.

24 De vijand veinst met zijn lippen, Maar innerlijk bergt hij bedrog.

Mit seinen Lippen verstellt sich der Hasser, aber in seinem Innern hegt er Trug.

25 Al spreekt hij vriendelijk, vertrouw hem niet; Want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

Wenn er seine Stimme holdselig macht, so glaube ihm nicht, denn sieben Greuel sind in seinem Herzen.

26 Al weet iemand zijn haat bedriegelijk te verbergen, Zijn slechtheid komt in de vergadering aan het licht.

Mag sich der Haß in Täuschung hüllen, seine Bosheit wird doch in öffentlicher Versammlung offenbar werden.

27 Wie een kuil graaft, valt er zelf in; Wie een steen voortwentelt, op hem rolt die terug.

Wer eine Grube gräbt, wird in sie hineinfallen, und wer einen Stein emporwälzt, auf den rollt er zurück.

28 Een leugentong haat oprechtheid, Een gladde tong verwekt onrust.

Falsche Zunge haßt die von ihr Geknickten, und schmeichlerischer Mund bereitet Sturz.