Spreuken 24
1 Wees niet afgunstig op booswichten, Verlang niet naar hun gezelschap;
Avundas icke onda människor, och hav ingen lust till att vara med dem.
2 Want wat zij willen is geweld, Wat zij bespreken, is onheil.
Ty på övervåld tänka deras hjärtan, och deras läppar tala olycka.
3 Door wijsheid wordt een huis gebouwd, Door inzicht houdt het stand;
Genom vishet varder ett hus uppbyggt, och genom förstånd hålles det vid makt.
4 Door kunde worden de kamers vol Van allerlei kostbaar en prettig bezit.
Genom klokhet bliva kamrarna fyllda med allt vad dyrbart och ljuvligt är.
5 Een wijze is meer waard dan een sterke, Een man van ervaring meer dan een krachtmens;
En vis man är stark, och en man med förstånd är väldig i kraft.
6 Want alleen met overleg wordt een oorlog gevoerd, De zege bevochten door rijp beraad.
Ja, med rådklokhet skall man föra krig, och där de rådvisa äro många, där går det väl.
7 Voor een dwaas is de wijsheid te hoog; Daarom doet hij in de poort zijn mond niet open.
Sällsynt korall är visheten för den oförnuftige, i porten kan han icke upplåta sin mun.
8 Wie op kwaad zint, Wordt een gluiperd genoemd.
Den som tänker ut onda anslag, honom må man kalla en ränksmidare.
9 De gedachten van een dwaas zijn zondig, Een spotter is voor de mensen een gruwel.
Ett oförnuftigt påfund är synden, och bespottaren är en styggelse för människor.
10 Gedraagt ge u slap, als het u goed gaat, Dan schieten in moeilijke tijden uw krachten te kort.
Låter du modet falla, när nöd kommer på, så saknar du nödig kraft.
11 Red hen, die ter dood worden gebracht; Bevrijd hen, die naar de plaats van terechtstelling wankelen.
Rädda dem som släpas till döden, och bistå dem som stappla till avrättsplatsen.
12 Al zegt ge: "Och, we wisten het niet," Zou Hij, die de harten peilt, het niet merken, Hij, die uw leven beschermt, het niet weten, En den mens niet naar zijn werken vergelden?
Om du säger: "Se, vi visste det icke", så betänk om ej han som prövar hjärtan märker det, och om ej han som har akt på din själ vet det. Och han skall vedergälla var och en efter hans gärningar.
13 Mijn zoon, eet honing, want die smaakt goed; Honingzeem is zoet voor het gehemelte:
Ät honung, min son, ty det är gott, och självrunnen honung är söt för din mun.
14 Zo is ook de kennis goed voor uw hart, En de wijsheid voor uw ziel. Vindt ge haar, dan is er toekomst, En wordt uw verwachting niet beschaamd.
Lik sådan må du räkna visheten för din själ. Om du finner henne, så har du en framtid, och ditt hopp varder då icke om intet.
15 Booswicht, loer niet op de woning van den rechtvaardige, Beproef niet, zijn verblijf te vernielen;
Lura icke, du ogudaktige, på den rättfärdiges boning, öva intet våld mot hans vilostad.
16 Want al valt de rechtvaardige zevenmaal, hij staat weer op, Maar de bozen blijven liggen in het kwaad.
Ty den rättfärdige faller sju gånger och står åter upp; men de ogudaktiga störta över ända olyckan.
17 Als uw vijand valt, moet ge u niet verheugen, Als hij struikelt, u niet verblijden;
Gläd dig icke, när din fiende faller, och låt ej ditt hjärta fröjda sig, när han störtar över ända,
18 Want als Jahweh het ziet, mishaagt het Hem, En wendt Hij zijn gramschap van hem op u af.
på det att HERREN ej må se det med misshag och flytta sin vrede ifrån honom.
19 Erger u niet over hen, die kwaad doen, Wees niet jaloers op booswichten;
Harmas icke över de onda, avundas icke de ogudaktiga.
20 Want voor den booswicht is er geen toekomst, De lamp der bozen gaat uit.
Ty den som är ond har ingen framtid; de ogudaktigas lampa skall slockna ut.
21 Mijn zoon, vrees Jahweh en den koning, Houd u niet met nieuwlichters op;
Min son, frukta HERREN och konungen; giv dig icke i lag med upprorsmän.
22 Want plotseling daagt hun ongeluk, Wie weet, wat hun einde zal zijn?
Ty plötsligt skall ofärd komma över dem, och vem vet när deras år få en olycklig ände? ----
23 Ook de volgende spreuken zijn van wijzen. Partijdigheid in een rechtszaak is nooit goed
Dessa ord äro ock av visa män. Att hava anseende till personen, när man dömer, är icke tillbörligt.
24 Wie tot een schuldige zegt: ge hebt gelijk, De volkeren zullen hem verwensen, De naties hem vloeken.
Den som säger till den skyldige: "Du är oskyldig", honom skola folk förbanna, honom skola folkslag önska ofärd.
25 Maar die hem bestraffen, gaat het goed, Op hen rust zegen en voorspoed;
Men dem som skipa rättvisa skall det gå väl, och över dem skall komma välsignelse av vad gott är.
26 Een kus op de lippen krijgt hij, Die een rechtvaardige uitspraak doet.
En kyss på läpparna är det, när någon giver ett rätt svar.
27 Stel orde op uw werk buitenshuis, Maak, dat het klaar is op uw akker; Neem dan eerst een vrouw En bouw u een huis.
Fullborda ditt arbete på marken, gör allting redo åt dig på åkern; sedan må du bygga dig bo.
28 Leg geen valse getuigenis af tegen uw naaste, Waarom zouden uw lippen bedriegen?
Bär icke vittnesbörd mot din nästa utan sak; icke vill du bedraga med dina läppar?
29 Zeg niet: "Zoals hij mij heeft gedaan, zal ik hem doen; Ik zet den man zijn daden betaald."
Säg icke: "Såsom han gjorde mot mig vill jag göra mot honom, jag vill vedergälla mannen efter hans gärningar."
30 Ik kwam eens langs de akker van een luiaard, Langs de wijngaard van een dwaas;
Jag gick förbi en lat mans åker, en oförståndig människas vingård.
31 En zie: hij was geheel met onkruid begroeid, De grond met distels bedekt, En de stenen muur lag in puin.
Och se, den var alldeles full av ogräs, dess mark var övertäckt av nässlor, och dess stenmur låg nedriven.
32 Toen ik dat zag, nam ik het ter harte; Toen ik dat merkte, heb ik er deze les uit getrokken:
Och jag betraktade det och aktade därpå, jag såg det och tog varning därav.
33 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar;
Ja, sov ännu litet, slumra ännu litet, lägg ännu litet händerna i kors för att vila,
34 Dan overvalt u de armoe als een zwerver, Het gebrek als een rover.
så skall fattigdomen komma farande över dig, och armodet såsom en väpnad man.
