Spreuken 23
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
Katta erbab bilen hemdastixan bolsang, Aldingdiki kim ikenlikini obdan oylan.
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
Ishtiying yaman bolsa, Gélinggha pichaq tenglep turghandek özüngni tart.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Uning nazunémetlirini tama qilma, Ular adem aldaydighan tamaqlardur.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Bay bolimen dep özüngni upratma; Özüngning zéhningni bu ishqa qaratma.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
[Bayliqlargha] köz tikishing bilenla, ular yoq bolidu; Pul-mal derweqe özige qanat yasap, Xuddi bürküttek asman’gha uchup kéter.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Ach közning nénini yéme, Uning ésil nazunémetlirini tama qilma;
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
Chünki uning köngli qandaq bolghandek, özimu shundaq. U aghzida: — Qéni, alsila, ichsile! — désimu, Biraq könglide séni oylighini yoq.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
Yégen bir yutum taamnimu qusuwétisen, Uninggha qilghan chirayliq sözliringmu bikargha ketken bolidu.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Exmeqqe yol körsitip salma, Chünki u eqil sözliringni közge ilmas.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Qedimde békitken yerning pasil tashlirini yötkime, Yétimlarning étizlirighimu ayagh basma;
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
Chünki ularning Hemjemet-Qutquzghuchisi intayin küchlüktur; U Özi ular üchün üstüngdin dewa qilar.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Nesihetke köngül qoy, Ilim-bilimlerge qulaq sal.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Balanggha terbiye bérishtin érinme; Eger tayaq bilen ursang, u ölüp ketmeydu;
Sen uni tayaq bilen ursang, Belkim uni tehtisaradin qutquziwalisen. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
I oghlum, dana bolsang, Méning qelbim qanche xush bolar idi!
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
Aghzingda orunluq sözler bolsa, ich-ichimdin shadlinimen.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Gunah sadir qilghuchilargha reshk qilma, Herdaim Perwerdigardin eyminishte turghin;
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
Shundaq qilghiningda jezmen köridighan yaxshi kününg bolidu, Arzu-ümiding bikargha ketmes.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
I oghlum, sözümge qulaq sélip dana bol, Qelbingni [Xudaning] yoligha bashlighin.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Meyxorlargha arilashma, Nepsi yaman göshxorlar bilen bardi-keldi qilma;
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
Chünki haraqkesh bilen nepsi yaman axirida yoqsulluqta qalar, Gheplet uyqusigha patqanlargha jende kiyimni kiygüzer.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Séni tapqan atangning sözini angla, Anang qérighanda uninggha hörmetsizlik qilma.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Heqiqetni sétiwal, Uni hergiz sétiwetme. Danaliq, terbiye we yorutulushnimu al.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
Heqqaniy balining atisi chong xushalliq tapar; Dana oghulni tapqan atisi uningdin xursen bolar.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Ata-anangni söyündürüp, Séni tughqan anangni xush qil.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
I oghlum, qelbingni manga tapshur; Közliringmu hayatliq yollirimgha tikilsun!
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Chünki pahishe ayal chongqur oridur, Buzuq yat ayal tar zindandur;
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
Ular qaraqchidek möküwélip, Insaniyet arisidiki wapasizlarni köpeyter.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Kimde azab bar? Kimde derd-elem? Kim jédel ichide qalar? Kim nale-peryad kötürer? Kim sewebsiz yarilinar? Kimning közi qizirip kéter?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Del sharab üstide uzun olturghan, Ebjesh sharabtin tétishqa aldirighan meyxorlar!
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Sharabning ajayib qizilliqigha, uning jamdiki julaliqigha, Kishining gélidin shundaq siliq ötkenlikige meptun bolup qalma!
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
Axirida u zeherlik yilandek chéqiwalidu, Oq yilandek neshtirini sanjiydu.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Köz aldingda ghelite menziriler körünidu, Aghzingdin qalaymiqan sözler chiqidu.
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
Xuddi déngiz-okyanlarda leylep qalghandek, Yelkenlik kémining moma yaghichi üstide yatqandek bolisen.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
Sen choqum: — Birsi méni urdi, lékin men yarilanmidim! Birsi méni tayaq bilen urdi, biraq aghriqini sezmidim!» — deysen. Biraq sen yene: «Hoshumgha kelsemla, men yenila sharabni izdeymen! — deysen.
