Spreuken 23
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
När du sitter till bords med en furste, så besinna väl vad du har framför dig,
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
och sätt en kniv på din strupe, om du är alltför hungrig.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Var ej lysten efter hans smakliga rätter, ty de äro en bedräglig kost.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Möda dig icke för att bliva rik; avstå från att bruka klokskap.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
Låt icke dina blickar flyga efter det som ej har bestånd; ty förvisso gör det sig vingar och flyger sin väg, såsom örnen mot himmelen.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Ät icke den missunnsammes bröd, och var ej lysten efter hans smakliga rätter;
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
ty han förfar efter sina själviska beräkningar. "Ät och drick" kan han val säga till dig, men hans hjärta är icke med dig.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
Den bit du har ätit måste du utspy, och dina vänliga ord har du förspillt.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Tala icke för en dåres öron, ty han föraktar vad klokt du säger.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Flytta icke ett gammalt råmärke, och gör icke intrång på de faderlösas åkrar.
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
Ty deras bördeman är stark; han skall utföra deras sak mot dig.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Vänd ditt hjärta till tuktan och dina öron till de ord som giva kunskap.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Låt icke gossen vara utan aga; ty om du slår honom med riset, så bevaras han från döden;
ja, om du slår honom med riset, så räddar du hans själ undan dödsriket. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Min son, om ditt hjärta bliver vist, så gläder sig ock mitt hjärta;
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
ja, mitt innersta fröjdar sig, när dina läppar tala vad rätt är.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Låt icke ditt hjärta avundas syndare, men nitälska för HERRENS fruktan beständigt.
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
Förvisso har du då en framtid, och ditt hopp varder icke om intet.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Hör, du min son, och bliv vis, och låt ditt hjärta gå rätta vägar.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Var icke bland vindrinkare, icke bland dem som äro överdådiga i mat.
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
Ty drinkare och frossare bliva fattiga, och sömnaktighet giver trasiga kläder.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Hör din fader, som har fött dig, och förakta icke din moder, när hon varder gammal.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Sök förvärva sanning, och avhänd dig henne icke, sök vishet och tukt och förstånd.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
Stor fröjd har den rättfärdiges fader; den som har fått en vis son har glädje av honom.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Må då din fader och din moder få glädje, och må hon som har fött dig kunna fröjda sig.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
Giv mig, min son, ditt hjärta, och låt mina vägar behaga dina ögon.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Ty skökan är en djup grop, och nästans hustru är en trång brunn.
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
Ja, såsom en rövare ligger hon på lur och de trolösas antal förökar hon bland människorna.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Var är ve, var är jämmer? Var äro trätor, var är klagan? Var äro sår utan sak? Var äro ögon höljda i dunkel?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Jo, där man länge sitter kvar vid vinet, där man samlas för att pröva kryddade drycker.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Så se då icke på vinet, att det är så rött, att det giver sådan glans i bägaren, och att det så lätt rinner ned.
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
På sistone stinger det ju såsom ormen, och likt basilisken sprutar det gift.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Dina ögon få då skåda sällsamma syner, och ditt hjärta talar förvända ting.
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
Det är dig såsom låge du i havets djup, eller såsom svävade du uppe i en mast:
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
"De slå mig, men åt vållar mig ingen smärta, de stöta mig, men jag känner det icke. När skall jag då vakna upp, så att jag återigen får skaffa mig sådant?"
