Spreuken 23
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
Midőn leülsz étkezni az uralkodóval, ügyelve ügyelj arra, hogy ki van előtted;
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
kést tennél a torkodra, ha vágynak vagy az embere.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Ne kívánkozzál csemegéi után, hisz hazugság étele az.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Ne fáradozzál, hogy meggazdagodj, eszességednél fogva hagyj föl avval.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
A mint ráröpíted szemeidet, nincs meg; mert bizony szárnyakat csinál magának, mint a sas, mely az égbe röpül.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Ne étkezzél az irigyszeműnek ételéből és ne kívánkozzál csemegéi után.
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
Mert olyan ő, a mint lelkében számítgat; egyél és igyál mondja neked, de szíve nincs veled.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
Falatodat, melyet megettél, kihányod, elvesztegetted kedves beszédeidet.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Balgának fülei előtt ne beszélj, mert kigúnyolná szavaid eszes voltát.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Ne told el az ősrégi határt, s az árvák földjeibe ne lépj be;
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
mert megváltójuk erős, ő viszi majd ügyüket ellened.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Nyújtsd oda az oktatásnak szívedet és füledet a tudás mondásainak.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Ne vond meg a fiútól a fenyítést; midőn vesszővel vered, nem hal meg;
te vesszővel vered őt és lelkét az alvilágtól mented meg. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Fiam, ha bölcs lett a szíved, örül az én szívem is;
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
és vigadnak veséim, mikor ajkaid egyeneset beszélnek.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Ne irigykedjék szíved a vétkesekre, hanem istenfélelemben legyen egész nap.
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
Mert bizony van jövendő, és reményed nem írtatik ki.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Halljad, fiam te, és légy bölcs, és igazítsd az útra szívedet.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Ne légy azok közt, kik bort isznak, azok közt, kik húsban dőzsölnek.
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
Mert az iszákos és dőzsölő elszegényedik, és rongyokba, öltöztet a szendergés.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Hallgass atyádra, a ki téged nemzett, s ne gúnyolódjál, midőn megvénült az anyád.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Igazságot szerezz és ne add el, bölcsességet és oktatást és értelmet.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
Ujjongva ujjong az igaznak atyja, s a ki bölcsnek szülője, örül vele.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Örüljön atyád és anyád, és ujjongjon az, ki téged szült.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
Adjad, fiam, szívedet énnekem, és szemeid óvják meg az útjaimat.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Mert mélységes verem a parázna nő, és szűk kút az idegen nő;
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
sőt mint a rabló, úgy leselkedik ő, és hűteleneket az emberek közt gyarapít.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Kinek jaj; kinek baj, kinek viszálykodás, kinek panasz, kinek sebek ok nélkül, kinek szemek vörössége?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Azoknak, kik későig ülnek a bor mellett, azoknak, kik bemennek vizsgálni a kevert italt.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Ne nézd a bort, mint piroslik, mint mutatja színét a serlegben, simán csúszik le!
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
A végén mar mint a kígyó, és mint a baziliszk sebesít.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Szemeid idegen dolgokat látnak majd, és szíved ferdeségeket beszél;
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
s olyan lész, mint a ki a tenger közepén fekszik s mint a ki fekszik az árbócznak tetején.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
Megvertek, nem fájt nekem, ütöttek, nem éreztem; mikor ébredek föl? Még továbbra is keresem.
