Spreuken 23
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
Wenn du sitzest und issest mit einem Herrn, so merke, wen du vor dir hast,
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
und setze ein Messer an deine Kehle, wenn du gierig bist.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Wünsche dir nichts von seinen feinen Speisen; denn es ist falsches Brot.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Bemühe dich nicht reich zu werden und laß ab von deinen Fündlein.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
Laß dein Augen nicht fliegen nach dem, was du nicht haben kannst; denn dasselbe macht sich Flügel wie ein Adler und fliegt gen Himmel.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Iß nicht Brot bei einem Neidischen und wünsche dir von seinen feinen Speisen nichts.
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
Denn wie ein Gespenst ist er inwendig; er spricht: Iß und trink! und sein Herz ist doch nicht mit dir.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
Deine Bissen die du gegessen hattest, mußt du ausspeien, und mußt deine freundlichen Worte verloren haben.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Rede nicht vor des Narren Ohren; denn er verachtet die Klugheit deiner Rede.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Verrücke nicht die vorigen Grenzen und gehe nicht auf der Waisen Acker.
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
Denn ihr Erlöser ist mächtig; der wird ihre Sache wider dich ausführen.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Gib dein Herz zur Zucht und deine Ohren zu vernünftiger Rede.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Laß nicht ab den Knaben zu züchtigen; denn wenn du ihn mit der Rute haust, so wird man ihn nicht töten.
Du haust ihn mit der Rute; aber du errettest seine Seele vom Tode. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Mein Sohn, wenn dein Herz weise ist, so freut sich auch mein Herz;
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
und meine Nieren sind froh, wenn deine Lippen reden, was recht ist.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Dein Herz folge nicht den Sündern, sondern sei täglich in der Furcht des HERRN.
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
Denn es wird dir hernach gut sein, und dein Warten wird nicht trügen.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Höre, mein Sohn, und sei weise und richte dein Herz in den Weg.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Sei nicht unter den Säufern und Schlemmern;
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
denn die Säufer und Schlemmer verarmen, und ein Schläfer muß zerrissene Kleider tragen.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Gehorche deinem Vater, der dich gezeugt hat, und verachte deine Mutter nicht, wenn sie alt wird.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Kaufe Wahrheit, und verkaufe sie nicht, Weisheit, Zucht und Verstand.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
Der Vater eines Gerechten freut sich; und wer einen Weisen gezeugt hat, ist fröhlich darüber.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Laß sich deinen Vater und deine Mutter freuen, und fröhlich sein, die dich geboren hat.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
Gib mir, mein Sohn, dein Herz, und laß deinen Augen meine Wege wohl gefallen.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Denn eine Hure ist eine tiefe Grube, und eine Ehebrecherin ist ein enger Brunnen.
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
Auch lauert sie wie ein Räuber, und die Frechen unter den Menschen sammelt sie zu sich.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Wo ist Weh? wo ist Leid? wo ist Zank? wo ist Klagen? wo sind Wunden ohne Ursache? wo sind trübe Augen?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Wo man beim Wein liegt und kommt, auszusaufen, was eingeschenkt ist.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Siehe den Wein nicht an, daß er so rot ist und im Glase so schön steht. Er geht glatt ein;
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
aber danach beißt er wie eine Schlange und sticht wie eine Otter.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
So werden deine Augen nach andern Weibern sehen, und dein Herz wird verkehrte Dinge reden,
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
und wirst sein wie einer, der mitten im Meer schläft, und wie einer schläft oben auf dem Mastbaum.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
“Sie schlagen mich, aber es tut mir nicht weh; sie klopfen mich, aber ich fühle es nicht. Wann will ich aufwachen, daß ich's mehr treibe?”
