Spreuken 23
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
Kun istut aterialle hallitsijan seurassa, niin pidä tarkoin mielessä, kuka edessäsi on,
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
ja pane veitsi kurkullesi, jos olet kovin nälkäinen.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Älä himoitse hänen herkkujansa, sillä ne ovat petollisia ruokia.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Älä näe vaivaa rikastuaksesi, lakkaa käyttämästä ymmärrystäsi siihen.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
Kun silmäsi siihen lentävät, on rikkaus mennyttä; sillä se saa siivet kuin kotka, joka lentää taivaalle.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Älä syö pahansuovan leipää äläkä himoitse hänen herkkujansa.
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
Sillä niinkuin hän mielessään laskee, niin hän menettelee: hän sanoo sinulle: "Syö ja juo", mutta hänen sydämensä ei ole sinun puolellasi.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
Syömäsi palan sinä olet oksentava, ja suloiset sanasi sinä tuhlasit turhaan.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Älä puhu tyhmän kuullen, sillä hän katsoo ymmärtäväiset sanasi ylen.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Älä siirrä ikivanhaa rajaa äläkä mene orpojen pelloille.
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
Sillä heidän sukulunastajansa on väkevä, ja hän ajaa heidän asiansa sinua vastaan.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Tuo sydämesi kuritettavaksi ja korvasi taidon sanojen ääreen.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Älä kiellä poikaselta kuritusta, sillä jos lyöt häntä vitsalla, säästyy hän kuolemasta.
Vitsalla sinä häntä lyöt, tuonelasta hänen sielunsa pelastat. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Poikani, jos sinun sydämesi viisastuu, niin minunkin sydämeni iloitsee;
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
ja sisimpäni riemuitsee, jos sinun huulesi puhuvat sitä, mikä oikein on.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Älköön sydämesi kadehtiko jumalattomia, mutta kiivaile aina Jumalan pelon puolesta,
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
niin sinulla totisesti on tulevaisuus, ja toivosi ei mene turhaan.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Kuule, poikani, ja viisastu, ja ohjaa sydämesi oikealle tielle.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Älä oleskele viininjuomarien parissa äläkä lihansyömärien.
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
Sillä juomari ja syömäri köyhtyy, ja unteluus puettaa ryysyihin.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Kuule isääsi, joka on sinut siittänyt, äläkä äitiäsi halveksi, kun hän on vanhennut.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Osta totuutta, älä myy, osta viisautta, kuria ja ymmärrystä.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
neen saa riemuita vanhurskaan isä; joka viisaan on siittänyt, sillä on ilo hänestä.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Olkoon sinun isälläsi ja äidilläsi ilo, sinun synnyttäjäsi riemuitkoon.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
Anna sydämesi, poikani, minulle, ja olkoot minun tieni sinun silmissäsi mieluiset.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Sillä portto on syvä kuoppa, ja vieras vaimo on ahdas kaivo.
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
Vieläpä hän väijyy kuin rosvo, ja hän kartuttaa uskottomia ihmisten seassa.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Kenellä on voivotus, kenellä vaikerrus? Kenellä torat, kenellä valitus? Kenellä haavat ilman syytä? Kenellä sameat silmät?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Niillä, jotka viinin ääressä viipyvät, jotka tulevat makujuomaa maistelemaan.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Älä katsele viiniä, kuinka se punoittaa, kuinka se maljassa hohtaa ja helposti valahtaa alas.
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
Lopulta se puree kuin käärme ja pistää kuin myrkkylisko.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Silmäsi outoja näkevät, ja sydämesi haastelee sekavia.
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
Sinusta on kuin makaisit keskellä merta, on kuin maston huipussa makaisit.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
"Löivät minua, mutta ei koskenut minuun; pieksivät minua, mutta en tiennyt mitään. Milloinkahan herännen? Tahdonpa taas hakea tätä samaa."
