Spreuken 23
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
Kiam vi sidiĝos, por manĝi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaŭ vi;
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
Kaj vi metu tranĉilon al via gorĝo, Se vi estas avidulo.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Ne deziru liajn bongustajn manĝojn; Ĉar ĝi estas trompa pano.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Ne penu riĉiĝi; Forlasu vian pripensadon.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
Ĉu vi direktos viajn okulojn al ĝi? ĝi jam ne ekzistos; Ĉar riĉeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la ĉielo.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Ne manĝu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn manĝojn.
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
Ĉar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaŭ estas: Manĝu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
La pecon, kiun vi manĝis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
En la orelojn de malsaĝulo ne parolu; Ĉar li malŝatos la saĝecon de viaj vortoj.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
Ĉar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraŭ vi.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.
Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de Ŝeol. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Mia filo, se via koro estos saĝa, Tiam ĝojos ankaŭ mia koro.
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
Kaj mia internaĵo ĝojos, Kiam viaj lipoj parolos ĝustaĵon.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaŭ la Eternulo ĉiutage.
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
Ĉar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdiĝos.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Aŭskultu vi, mia filo, kaj estu saĝa, Kaj direktu vian koron al la ĝusta vojo.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj manĝas tro da viando;
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
Ĉar drinkemulo kaj manĝegemulo malriĉiĝos, Kaj dormemulo havos sur si ĉifonaĵojn.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Aŭskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malŝatu vian patrinon, kiam ŝi maljuniĝos.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Veron aĉetu, kaj ne vendu saĝon Kaj instruon kaj prudenton.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
Grandan ĝojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de saĝulo ĝojos pro li.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Via patro kaj via patrino ĝojos, Kaj via naskintino triumfos.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj plaĉu miaj vojoj.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Ĉar malĉastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
Ŝi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas ĉirkaŭ si perfidulojn.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Ĉe kiu estas ploro? ĉe kiu estas ĝemoj? ĉe kiu estas malpaco? Ĉe kiu estas plendoj? ĉe kiu estas senkaŭzaj batoj? Ĉe kiu estas malklaraj okuloj?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Ĉe tiuj, kiuj sidas malfrue ĉe vino, Ĉe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkaĵon.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Ne rigardu la vinon, kiel ruĝa ĝi estas, Kiel ĝi brilas en la pokalo, kiel glate ĝi eniras:
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
En la fino ĝi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Viaj okuloj vidos fremdaĵojn, Kaj via koro parolos malĝustaĵojn.
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
Ili batis min, sed ĝi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekiĝos, mi denove tion serĉos.
