< Spreuken 23 >

1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
If you sit to sup at the table of a prince, consider attentively the things set before you:
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
and apply your hand, knowing that it behoves you to prepare such [meats]: but if you are very insatiable,
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
desire not his provisions; for these belong to a false life.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
If you are poor, measure not yourself with a rich man; but refrain yourself in your wisdom.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
If you should fix your eye upon him, he will disappear; for wings like an eagle's are prepared for him, and he returns to the house of his master.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Sup not with an envious man, neither desire you his meats:
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
so he eats and drinks as if any one should swallow a hair, and do not bring him in to yourself, nor eat your morsel with him:
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
for he will vomit it up, and spoil your fair words.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Say nothing in the ears of a fool, lest at any time he sneer at your wise words.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Remove not the ancient landmarks; and enter not upon the possession of the fatherless:
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
for the Lord is their redeemer; he is mighty, and will plead their cause with you.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Apply your heart to instruction, and prepare your ears for words of discretion.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Refrain not from chastening a child; for if you beat him with the rod, he shall not die.
14 Want als ge hem met een stok hebt geslagen, Hebt ge hem van de onderwereld gered. (Sheol h7585)
For you shall beat him with the rod, and shall deliver his soul from death. (Sheol h7585)
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Son, if your heart be wise, you shall also gladden my heart;
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
and your lips shall converse with my lips, if they be right.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Let not your heart envy sinners: but be you in the fear of the Lord all the day.
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
For if you should keep these things, you shall have posterity; and your hope shall not be removed.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Hear, [my] son, and be wise, and rightly direct the thoughts of your heart.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Be not a wine-bibber, neither continue long at feasts, and purchases of flesh:
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
for every drunkard and whoremonger shall be poor; and every sluggard shall clothe himself with tatters and ragged garments.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Listen, [my] son, to your father which begot you, and despise not [your mother] because she is grown old.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
A righteous father brings up [his children] well; and his soul rejoices over a wise son.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Let your father and your mother rejoice over you, and let her that bore you be glad.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
[My] son, give me your heart, and let your eyes observe my ways.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
For a strange house is a vessel full of holes; and a strange well is narrow.
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
For such a one shall perish suddenly; and every transgressor shall be cut off.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Who [has] woe? who trouble? who [has] quarrels? and who vexations and disputes? who [has] bruises without a cause? whose eyes are livid?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
Are not those of them that stay long at wine? [are] not [those] of them that haunt [the places] where banquets are? Be not drunk with wine; but converse with just men, and converse [with them] openly.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
For if you should set your eyes on bowls and cups, you shall afterwards go more naked than a pestle.
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
But at last [such a one] stretches himself out as one struck by a serpent, and venom is diffused through him as by a horned serpent.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Whenever your eyes shall behold a strange woman, then your mouth shall speak perverse things.
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
And you shall lie as in the midst of the sea, and as a pilot in a great storm.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
And you shall say, They struck me, and I was not pained; and they mocked me, and I knew it not: when will it be morning, that I may go and seek those with whom I may go in company?

< Spreuken 23 >