< Spreuken 23 >
1 Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
Ukkung hoi buh nawnto caak han nang hnut naah, na tuinuen to kahoihah angsum ah;
2 En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
buhcaak nam oeh hmoek nahaeloe, na qawnh to haita hoi aah baktiah ni oh.
3 Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
Kakhraem anih ih buh to khit hmah; to buh loe alinghaih buh ah ni oh.
4 Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
Angraeng thai hanah toksah hmah; na palunghahaih to oep hmah.
5 Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
Nawnetta ah anghma thaih hmuen to na khet maw? Tangtang ni van bangah kazawk tahmu baktih toengah, angraenghaih doeh pakhraeh tawnh moe, azawk ving.
6 Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
Uthaih tawn kami ih buh to caa pae hmah; anih ih kahoih caaknaek doeh khit pae hmah;
7 Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
anih loe a palung thung hoi poek ih baktih toengah oh; caa ah loe nae ah, tiah ang naa, toe palung tang hoiah thui ai.
8 De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
Zetta na caak ih buh to palok roep ueloe, kahoih loknawk to na sung moeng tih.
9 Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
Kamthu khaeah lokthui hmah; anih loe na thuih ih palunghahaih lok to patoek tih.
10 Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
Canghnii ih prae angzithaih ramri to pathui hmah; naqah ih lawk to lomh pae hmah;
11 Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
anih krangkung loe thacak; Angraeng mah nihcae kawng pongah na thuitaek tih.
12 Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
Thuitaekhaih bangah palung paek ah loe, palunghahaih lok bangah na naa to patueng ah.
13 Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
Nawkta to thuitaek hanah paquem hmah; anih to cung hoiah na boh cadoeh dueh mak ai.
14 Want als ge hem met een stok hebt geslagen, Hebt ge hem van de onderwereld gered. (Sheol )
Hell thung hoiah anih to pahlong hanah, cung hoiah bop ah. (Sheol )
15 Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
Ka capa, palunghahaih na tawnh nahaeloe, ka palung hae anghoe tih.
16 Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
Ue, na pahni mah katoeng hmuen to thuih naah, ka palung hae anghoe tih.
17 Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
Kazae kaminawk to awt hmah; Angraeng zithaih khue to palung thung hoi poek ah.
18 Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
Na oephaih loe hmabang ah oh, na oephaih loe boeng mak ai.
19 Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
Ka capa, tahngai ah loe palungha ah; katoeng loklam ah na poekhaih palung to suem ah.
20 Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
Mu coih kami, moi caak koeh hmoek kami hoi angkom hmah.
21 Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
Mu coih kami hoi caaknaek amoeh kaminawk loe amtang tih; iih koeh hmoek kami loe amtanghaih mah khuk hmoek tih.
22 Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
Na tapenkung nam pa ih lok to tahngai ah, nam no mitong naah hnap hmah.
23 Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
Loktang to qan ah, zaw let hmah; palunghahaih, thuitaekhaih hoi panoekhaih to talawk ah.
24 Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
Katoeng kami ih ampa loe paroeai anghoe tih; palungha caa tapen ampa loe a caa nuiah anghoe tih.
25 Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
Nam no hoi nam pa to anghoe tih, nang tapenkung loe anghoehaih tawn tih.
26 Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
Ka capa, palung to na paek ah loe, ka loklamnawk hae na mik hoiah khen ah.
27 Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
Tangzat zaw nongpata loe kathuk tangqom baktih, minawk zoek thaih nongpata loe tamcaek tuikhaw baktiah oh.
28 Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
Mingcah baktiah kami to angang moe, nongpanawk zaehaih to pungsak.
29 Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
Khosak bing kami loe mi maw? Mi maw palungsae? Mi maw patangh? Mi maw amoek? Tidoeh na ai ah mi maw nganbawh kana hak? Mi maw mik kamlingh?
30 Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
To baktih kaminawk loe mu naek angsum thai ai kami, tasi hoi atok ih mu naek hanah pakrong kaminawk ni.
31 Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
Mu kathim maw, boengloeng pong lawn naah rong kampha mu maw, naek naah akun kahoih mu kathim maw to khen hmah.
32 Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
Boenghaih ah loe pahui baktiah kami to patuk moe, pahui sae ih kasoetui baktiah oh.
33 Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
Na mik mah kahoih ai nongpata to khen ueloe, na poekhaih palungthin to amkhraengsak ving tih.
34 Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
Ue, nang loe tuipui um ah iip kami baktih, palong paehhaih qui nuiah iip kami baktiah na om tih.
35 "Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"
Nihcae mah ang boh o, toe kana panoek ai; ang caep o, toe tidoeh ka panoek ai! Kang thawk naah, naek hanah mu to pakrong let han vop, tiah ni na thui tih.