Spreuken 2
1 Mijn zoon, als ge mijn woorden aanvaardt, En mijn wenken ter harte neemt,
ʻE hoku foha, kapau te ke maʻu ʻa ʻeku ngaahi lea, mo fakafufū ʻiate koe ʻa ʻeku ngaahi fekau;
2 Uw oren te luisteren legt naar de wijsheid, Uw aandacht richt op ervaring;
Koeʻuhi ke fakatokangaʻi ho telinga ki he poto, pea ke tokanga ai ho loto ki he faʻa fakakaukau;
3 Ja, als ge om wijsheid roept, En om inzicht uw stem verheft;
ʻIo, kapau te ke tangi ki he ʻilo, pea ke hiki hake ho leʻo ke maʻu ʻae fakakaukau:
4 Als ge er naar streeft als naar geld, En er naar zoekt als naar schatten:
Kapau te ke kumi ki ai ʻo hangē ko e siliva, pea hakule ki ai ʻo hangē ko e koloa kuo fufū;
5 Dan zult ge de vreze voor Jahweh begrijpen, Zult ge vinden de kennis van God.
Te ke toki ʻilo ai ʻae manavahē kia Sihova, pea maʻu ʻae ʻiloʻi ʻoe ʻOtua.
6 Want Jahweh schenkt wijsheid, Van zijn lippen komen kennis en inzicht;
He ʻoku foaki ʻe Sihova ʻae poto: ʻoku haʻu mei hono fofonga ʻae ʻilo mo e fakakaukau.
7 Hij houdt hulp bereid voor de braven, Is een schild voor mensen van onberispelijke wandel;
ʻOku tokonaki ʻe ia ʻae poto ʻaonga maʻa e kakai māʻoniʻoni: ko e fakaū ia kiate kinautolu ʻoku ʻaʻeva ʻi he angatonu.
8 Hij beschermt de paden des rechts, En beveiligt de weg van zijn dienaars!
ʻOku ne tauhi ʻae hala ʻoe fakamaau; pea ʻoku ne maluʻi ʻae hala ʻo ʻene kakai māʻoniʻoni.
9 Dan zult ge verstaan wat recht is en plicht, Recht vooruit gaan op elk goed pad.
Pea te ke toki ʻilo ai ʻae māʻoniʻoni, mo e fakamaau, mo e fai totonu; ʻio, ʻae hala lelei kotoa pē.
10 Want de wijsheid zal haar intrede doen in uw hart, De kennis zoet zijn voor uw ziel;
ʻOka hū ʻae poto ki ho loto, pea mālie ʻae ʻilo ki ho laumālie;
11 Het overleg zal over u waken, Het verstand de wacht bij u houden.
ʻE fakamoʻui koe ʻe he faʻa fakakaukau, pea ʻe tauhi koe ʻe he poto:
12 Zij zullen u behoeden voor de weg van het kwaad, Voor den man, die leugentaal spreekt;
Ke fakamoʻui koe mei he hala ʻoe tangata kovi, mei he tangata ʻoku lea ʻaki ʻae ngaahi meʻa kovi;
13 Voor hen, die het rechte pad hebben verlaten, En wandelen op duistere wegen;
ʻAia ʻoku liʻaki ʻae hala ʻoe māʻoniʻoni, kae ʻalu ʻi he ngaahi hala ʻoe fakapoʻuli;
14 Voor hen, wie de misdaad een vreugde is, En die om boze plannen juichen,
ʻAia ʻoku fiefia ke fai kovi, pea ʻoku fiemālie ʻi he talangataʻa ʻae angahala;
15 Die kronkelwegen gaan, En afdwalen op hun paden.
Pea ʻoku pikopiko hono ngaahi hala, pea kovi ʻa hono ngaahi ʻaluʻanga:
16 Zij zullen u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal,
Ke fakamoʻui koe mei he fefine muli, ʻio, mei he muli ʻoku lea fakaoloolo;
17 Die den vriend van haar jeugd heeft verlaten, Het verbond van haar God heeft vergeten.
ʻAia kuo ne liʻaki ʻae fakahinohino ʻi heʻene kei siʻi, pea kuo ne fakangalongaloʻi ʻae fuakava ʻa hono ʻOtua.
18 Want haar pad helt naar de dood, Naar de schimmen leiden haar wegen.
He ʻoku tahifohifo hono fale ki he mate, pea mo hono ʻalunga ki he kakai mate.
19 Wie zich met haar inlaat, keert nooit weerom, Bereikt nimmer de paden des levens!
ʻOku ʻikai toe foki mai ha taha ʻoku ʻalu atu kiate ia, pea ʻoku ʻikai ke puke ʻekinautolu ki he ngaahi hala ʻoe moʻui.
20 Zo zult ge het pad der braven bewandelen, En de weg der rechtvaardigen houden.
Koeʻuhi ke ke ʻeveʻeva koe ʻi he hala ʻae kakai angalelei, pea ke maʻu ʻae ngaahi ʻaluʻanga ʻoe māʻoniʻoni.
21 Want de vromen zullen de aarde bewonen, Alleen de onberispelijken blijven er op;
Koeʻuhi ʻe nofo ʻae angatonu ʻi he fonua, pea ʻe nofomaʻu ʻi ai ʻae haohaoa.
22 Maar de bozen worden van de aarde verdelgd, De afvalligen eruit weggevaagd!
Ka ʻe motuhi atu ʻae angahala mei he māmani, pea ʻe taʻaki fuʻu hake mei ai ʻae fai kovi.
