< Spreuken 18 >

1 Wie zich afscheiden wil, zoekt een voorwendsel; Met alle middelen stuurt hij op ruzie aan.
Den egensinnige följer sin egen lystnad, med all makt söker han strid.
2 Een domoor houdt niet van wijsheid, Maar zegt toch gaarne zijn mening.
Dåren frågar ej efter förstånd, allenast efter att få lägga fram vad han har i hjärtat.
3 Met de misdaad komt ook de minachting, Op de schanddaad volgt de smaad.
Där den ogudaktige kommer, där kommer förakt, och med skamlig vandel följer smälek.
4 De woorden van sommige mensen zijn diepe wateren, Een bruisende beek, een bron van leven.
Orden i en mans mun äro såsom ett djupt vatten, såsom en flödande bäck, en vishetens källa.
5 Het is onverantwoord, partij te kiezen voor een boosdoener, of een onschuldige voor het gerecht te verdringen.
Att vara partisk för den skyldige är icke tillbörligt ej heller att vränga rätten för den oskyldige.
6 Wat een dwaas zegt, leidt tot twist; Zijn mond roept om slaag.
Dårens läppar komma med kiv, och hans mun ropar efter slag.
7 Wat een dwaas zegt, stort hem in het ongeluk; Zijn woorden zijn een valstrik voor hemzelf.
Dårens mun är honom själv till olycka, och hans läppar äro en snara hans liv.
8 Woorden van een lastertong zijn als lekkernijen, Ze glijden af naar het diepste van de maag.
Örontasslarens ord äro såsom läckerbitar och tränga ned till hjärtats innandömen.
9 Wie ook maar slap is in zijn werk, Is al een broer van de vernielgeest.
Den som är försumlig i sitt arbete, han är allaredan en broder till rövaren.
10 De naam van Jahweh is een sterke burcht; De rechtvaardige ijlt erheen, en is veilig.
HERRENS namn är ett starkt torn; den rättfärdige hastar dit och varder beskyddad.
11 Het vermogen is voor den rijke een sterke vesting, In zijn verbeelding een hoge muur.
Den rikes skatter äro honom en fast stad, höga murar likna de, i hans inbillning.
12 Vóór de val is men hooghartig, Maar aan de eer gaat ootmoed vooraf.
Före fall går högmod i mannens hjärta, och ödmjukhet går före ära.
13 Geeft iemand antwoord, eer hij heeft geluisterd, Dan strekt hem dit tot dwaasheid en schande.
Om någon giver svar, förrän han har hört, så tillräknas det honom såsom oförnuft och skam.
14 Geestkracht houdt iemand staande in zijn lijden, Maar wie beurt een gebroken geest weer op?
Mod uppehåller mannen i hans svaghet; men ett brutet mod, vem kan bära det?
15 Een verstandig hart doet inzicht op, Het oor der wijzen spitst zich op kennis.
Den förståndiges hjärta förvärvar kunskap, och de visas öron söka kunskap.
16 Een geschenk verschaft iemand ruimte, Het geeft hem toegang tot de groten.
Gåvor öppna väg för en människa och föra henne fram inför de store.
17 Wie het eerst zijn zaak bepleit, krijgt gelijk; Maar dan komt zijn buur en zet hem recht.
Den som först lägger fram sin sak har rätt; sedan kommer vederparten och uppdagar huru det är.
18 Het lot maakt een einde aan twisten, En scheidt machtigen van elkaar.
Lottkastning gör en ände på trätor, den skiljer mellan mäktiga män.
19 Een verongelijkte broer is ontoegankelijker dan een sterke vesting; Ruzie is als de grendel van een burcht.
En förorättad broder är svårare att vinna än en fast stad, och trätor äro såsom bommar för ett slott.
20 Door de vrucht van de mond wordt iemands maag gevuld; Van de oogst zijner lippen wordt hij verzadigd
Av sin muns frukt får envar sin buk mättad, han varder mättad av sina läppars gröda.
21 Dood en leven zijn in de macht van de tong; Wie haar veel gebruikt, moet haar vrucht dan ook eten.
Död och liv har tungan i sitt våld, de som gärna bruka henne få äta hennes frukt.
22 Wie een vrouw heeft gevonden, heeft iets goeds gevonden, En de gunst van Jahweh gewonnen.
Den som har funnit en rätt hustru, han har funnit lycka och har undfått nåd av HERREN.
23 Al klaagt een arme nog zo smekend, De rijke antwoordt met hardheid.
Bönfallande är den fattiges tal, men den rike svarar med hårda ord.
24 Er zijn makkers, die iemand in het ongeluk storten; Maar ook vrienden, die aanhankelijker zijn dan een broer.
Den som ävlas att få vänner, han kommer i olycka; men vänner finnas, mer trogna än en broder.

< Spreuken 18 >