Spreuken 17
1 Beter een droog stuk brood met vrede erbij, Dan een huis vol feestmaaltijden en twist.
Quru bir loğması olan dinc ev Münaqişəli olan, ziyafət dolu evdən yaxşıdır.
2 Een verstandige knecht heeft meer te zeggen dan een ontaarde zoon, En deelt met diens broeders de erfenis.
Ağıllı nökər adbatıran oğlun ağası olar, Qardaşlar arasında miras payı alar.
3 De smeltkroes voor het zilver, de oven voor het goud; Maar de harten toetst Jahweh!
Qızıl-gümüş isti kürədə yoxlanar, Rəbb isə ürəyi araşdırar.
4 De boosdoener luistert naar zondige taal, De valsaard heeft oor voor heilloze woorden.
Pis adamın diqqəti şər ağızdadır, Yalançı fitnəkarın sözlərinə qulaq asır.
5 Wie een arme bespot, smaadt zijn Schepper; Wie leedvermaak heeft, blijft niet ongestraft.
Yoxsula rişxənd edən Yaradanına xor baxır, Başqasının bəlasına sevinən cəzasız qalmır.
6 Kleinkinderen zijn de kroon der grijsaards, Vaders de trots van hun kinderen.
Nəvələr ahılların tacıdır, Oğulların şərəfi atalarıdır.
7 Als oprechte taal een dwaas niet staat, Past een edelman zeker geen leugentaal.
Sarsağa bəlağətli söz yaraşmadığı kimi Əsilzadəyə də yalançı dil yaraşmaz.
8 Het geschenk is een toversteen voor wie het geeft; Waarheen hij zich wendt, hij heeft succes.
Rüşvət verənin gözündə rüşvət bir tilsimdir, Çünki hansı tərəfə getsə, uğur gətirir.
9 Wie een misdaad bemantelt, zoekt de vrede te bewaren; Wie de zaak weer ophaalt, brengt onenigheid tussen vrienden.
Günahı örtən məhəbbət axtarar, Sözgəzdirən əziz dostları ayırar.
10 Op een verstandig mens maakt één vermaning meer indruk, Dan honderd slagen op een dwaas.
Qanan insan üçün bir irad Axmağa vurulan yüz zərbədən də artıq təsir edir.
11 Een boze zoekt enkel verzet; Daarom stuurt men een wreden bode op hem af.
Pis insan ancaq üsyankarlıq axtarar, Onun əleyhinə qəddar qasid göndərilər.
12 Beter een berin te ontmoeten, van haar jongen beroofd, Dan een dwaas in zijn dwaasheid.
Balalarını itirmiş bir ayıya rast gəlmək Səfahətə batmış axmaqla rastlaşmaqdan yaxşıdır.
13 Als iemand goed met kwaad vergeldt, Zal van zijn huis het kwaad niet wijken.
Kim yaxşılıq əvəzinə pislik etsə, Evindən pislik ayrılmaz.
14 Als ruzie ontstaat, is het hek van de dam; Bind dus in, voor de twist losbarst.
Davanın başlanması su bəndinin açılmasına bənzər, Dava başlanmamış münaqişəni tərk et.
15 Wie een boosdoener vrijspreekt en een onschuldige veroordeelt, Zijn beiden een even grote gruwel voor Jahweh.
Şərə haqq vermək, salehi məhkum etmək – Hər ikisi Rəbdə ikrah yaradır.
16 Waartoe dient geld in de hand van een dwaas, Om wijsheid te kopen, als hij toch geen verstand heeft?
Axmaq hikmət qazanmaq istəməz, Bunun üçün pul sərf etmək fayda verməz.
17 Een vriend laat altijd zijn genegenheid blijken, In tijd van nood toont hij zich als een broeder.
Dost hər zaman sevər, Qardaş dar gün üçün doğular.
18 Hoe kortzichtig de mens, die handslag geeft, En zich borg stelt voor zijn naaste.
Qanmaz başqası ilə əlbir olar, O, qonşusuna zamin durar.
19 Wie op ruzie gesteld is, is op zonde gesteld; Wie hooghartig spreekt, zoekt zijn eigen val.
İtaətsizliyi sevən münaqişəni sevər, Qapısını ucaldan əcəlini səslər.
20 Een vals karakter zal geen zegen ondervinden; Wie zijn woorden verdraait, zal in het ongeluk storten.
Əyri ürəkli xeyir tapmaz, Hiyləgər dilli insanı bəlaya salar.
21 Wie een domoor verwekt heeft, heeft zich hartzeer bezorgd; De vader van een zot kent geen vreugde.
Axmağın atası dərdə düşər, Sarsağın atasının sevinci itər.
22 Een blij hart doet het lichaam goed, Neerslachtigheid verdort het gebeente.
Ürək sevinci can üçün ən yaxşı məlhəmdir, Könlün sınması sümükləri qurudar.
23 De boze neemt een geschenk uit de buidel aan, Om de wegen van het recht te verdraaien.
Şər qoltuğuna rüşvət götürər ki, Ədalət yollarını pozsun.
24 De verstandige houdt de wijsheid voor ogen, De ogen van een domoor dwalen af naar de uithoeken der aarde.
Qanan adam hikmətə baxar, Axmağın gözləri dünyanın o tayını axtarar.
25 Een dom kind is een ergernis voor zijn vader, Een verdriet voor haar, die het baarde.
Axmaq oğul atasına qəm-kədər verər, Onu doğan anasını qubarladar.
26 Onschuldigen beboeten is al niet goed; Maar edele mensen slaan, gaat alle perken te buiten!
Saleh insanı cərimə etmək yaxşı deyil, Əsilzadəni düzlüyünə görə döymək yaxşı deyil.
27 Wie verstandig is, is spaarzaam met zijn woorden; Een man van ervaring is koelbloedig.
Çoxbilən az danışar, Müdrik həlimlik ruhunda olar.
28 Als hij zwijgt, geldt zelfs een dwaze voor wijs; Als hij zijn mond maar houdt, voor verstandig.
Səfeh belə, sakit dayansa, hikmətli hesab edilər, Ağzını yumsa, dərrakəli görünər.
