Spreuken 16
1 Wel kan de mens bij zichzelf overleggen, Maar van Jahweh komt het antwoord van de mond.
Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.
2 Al denkt de mens, dat al zijn wegen onschuldig zijn, Het is Jahweh, die de harten toetst!
Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.
3 Wentel uw zorgen op Jahweh af, Dan komen uw plannen ten uitvoer.
Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.
4 Jahweh heeft alles gemaakt met een doel, Zo ook den zondaar voor de dag van het onheil.
Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.
5 Jahweh verafschuwt alle hooghartige mensen; De hand erop: ze ontkomen niet aan hun straf.
Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.
6 Door oprechte liefde wordt de zonde uitgeboet, Uit vrees voor Jahweh leert men het kwaad mijden.
Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.
7 Als Jahweh behagen heeft in iemands wegen, Maakt Hij zelfs diens vijanden met hem bevriend.
Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.
8 Beter weinig met eerlijke middelen, Dan rijke inkomsten door onrecht.
Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.
9 Al kan de mens bij zichzelf overleggen, Het is Jahweh, die zijn schreden richt.
Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.
10 Van ‘s konings lippen komt een orakel, Bij een rechtszaak faalt zijn uitspraak niet.
Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.
11 Een juiste balans en weegschaal zijn van Jahweh, En iedere gewichtssteen is zijn werk.
Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.
12 Koningen moeten een afschuw van misdaden hebben; Alleen door rechtvaardigheid staat een troon sterk.
Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.
13 Een koning heeft welbehagen in eerlijke taal, En houdt van iemand, die waarheid spreekt.
Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.
14 De toorn eens konings is de bode van de dood; Een wijs man weet hem te ontwapenen.
Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.
15 Een vriendelijk gezicht van den koning betekent leven, Zijn welgevallen is als een wolk vol lenteregen.
V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.
16 Wijsheid verwerven is beter dan goud, Ervaring krijgen verkieslijker dan zilver.
Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.
17 Het pad der deugdzamen weet het kwaad te vermijden; Wie op zijn weg let, beschermt zichzelf.
Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.
18 Hoogmoed komt vóór de val, Hooghartigheid, voordat men struikelt.
Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.
19 Beter deemoedig te zijn met armen, Dan met hovaardigen buit te delen.
Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.
20 Wie op zijn woorden let, heeft het goed; Gelukkig hij, die op Jahweh vertrouwt!
Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.
21 Een wijze geest wordt verstandig genoemd, Maar met goede woorden bereikt men nog meer.
Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.
22 Inzicht is een levensbron voor wie het bezit, Dwazen worden met dwaasheid bestraft.
Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.
23 Een wijze geest spreekt verstandige taal, Hij maakt, dat zijn woorden overtuigen.
Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.
24 Vriendelijke woorden zijn een honingraat, Zoet voor de ziel en verkwikkend voor het gebeente.
Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.
25 Soms houdt men een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.
Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.
26 De honger zet den arbeider aan tot werken; Zijn mond dwingt hem ertoe.
Èlověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.
27 Een man, die niet deugt, is een oven van boosheid; Op zijn lippen brandt als het ware een vuur.
Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.
28 Een wispelturig mens stuurt op ruzie aan, Een lastertong brengt onenigheid tussen vrienden.
Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.
29 Een booswicht tracht zijn naaste te verleiden, En hem te brengen op een weg, die niet deugt.
Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.
30 Wie zijn ogen toeknijpt, is iets vals van plan; Wie zijn lippen opeenperst, heeft het kwaad al gedaan.
Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.
31 Het grijze haar is een heerlijke kroon, Die op het pad der deugd wordt verkregen.
Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.
32 Een lankmoedig man is meer waard dan een krachtmens; Wie zichzelf beheerst, staat hoger, dan wie een stad bedwingt.
Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.
33 Wel wordt het lot in de schoot geworpen Maar wat het uitwijst, komt van Jahweh.
Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.
