< Spreuken 15 >

1 Een vriendelijk antwoord ontwapent de toorn, Een krenkend gezegde jaagt de woede op.
Leppeä vastaus taltuttaa kiukun, mutta loukkaava sana nostaa vihan.
2 De tong der wijzen druipt van wijsheid, De mond der dommen stort dwaasheid uit.
Viisasten kieli puhuu tietoa taitavasti, mutta tyhmäin suu purkaa hulluutta.
3 Jahweh’s ogen waren overal rond, Nauwkeurig lettend op slechten en goeden.
Herran silmät ovat joka paikassa; ne vartioitsevat hyviä ja pahoja.
4 Rustige taal is een boom des levens, Heftige woorden wonden de ziel.
Sävyisä kieli on elämän puu, mutta vilpillinen kieli haavoittaa mielen.
5 Een dwaas slaat het vermaan van zijn vader in de wind; Verstandig hij, die op een waarschuwing let.
Hullu pitää halpana isänsä kurituksen, mutta joka nuhdetta noudattaa, tulee mieleväksi.
6 In het huis van den rechtvaardige heerst grote welvaart, Maar het gewin der zondaars gaat teloor.
Vanhurskaan huoneessa on suuret aarteet, mutta jumalattoman saalis on turmion oma.
7 De lippen der wijzen verspreiden de kennis, Het hart der dwazen doet het niet.
Viisasten huulet kylvävät tietoa, mutta tyhmäin sydän ei ole vakaa.
8 Jahweh heeft een afschuw van het offer der bozen, Maar welbehagen in het gebed der rechtvaardigen.
Jumalattomien uhri on Herralle kauhistus, mutta oikeamielisten rukous on hänelle otollinen.
9 Jahweh verafschuwt de weg van een boosdoener; Hij houdt van hem, die naar rechtvaardigheid streeft.
Jumalattoman tie on Herralle kauhistus, mutta joka vanhurskauteen pyrkii, sitä hän rakastaa.
10 Strenge straf wacht hem, die het rechte pad verlaat; Wie niets van bestraffing wil weten, zal sterven.
Kova tulee kuritus sille, joka tien hylkää; joka nuhdetta vihaa, saa kuoleman.
11 Onderwereld en dodenrijk liggen open voor Jahweh, Hoeveel te meer de harten van de kinderen der mensen! (Sheol h7585)
Tuonelan ja manalan Herra näkee, saati sitten ihmislasten sydämet. (Sheol h7585)
12 De spotter houdt er niet van, dat men hem vermaant; Daarom gaat hij niet met wijzen om.
Pilkkaaja ei pidä siitä, että häntä nuhdellaan; viisasten luo hän ei mene.
13 Een vrolijk hart maakt een blij gezicht, Verdriet in het hart slaat de geest terneer.
Iloinen sydän kaunistaa kasvot, mutta sydämen tuskassa on mieli murtunut.
14 Een verstandig hart streeft naar kennis, De mond der dommen vermeit zich in dwaasheid.
Ymmärtäväisen sydän etsii tietoa, mutta tyhmien suu hulluutta suosii.
15 Een neerslachtig mens heeft steeds kwade dagen, Voor een blijmoedig karakter is het altijd feest.
Kurjalle ovat pahoja kaikki päivät, mutta hyvä mieli on kuin alituiset pidot.
16 Beter weinig te bezitten en Jahweh te vrezen, Dan vele schatten met wroeging erbij.
Parempi vähä Herran pelossa kuin paljot varat levottomuudessa.
17 Beter een schoteltje groente, waar liefde heerst, Dan een gemeste stier met haat erbij.
Parempi vihannesruoka rakkaudessa kuin syöttöhärkä vihassa.
18 Een driftkop stookt ruzie, Een lankmoedig mens bedaart de twist.
Kiukkuinen mies nostaa riidan, mutta pitkämielinen asettaa toran.
19 De weg van een luiaard is als een doornheg, Het pad der vlijtigen is gebaand.
Laiskan tie on kuin orjantappurapehko, mutta oikeamielisten polku on raivattu.
20 Een verstandig kind is een vreugde voor zijn vader, Een dwaas mens minacht zijn moeder.
Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä ihminen halveksii äitiänsä.
21 In dwaasheid vindt een onverstandig mens zijn genoegen, Een man van inzicht houdt de rechte weg.
Hulluus on ilo sille, joka on mieltä vailla, mutta ymmärtäväinen mies kulkee suoraan.
22 Bij gebrek aan overleg mislukken de plannen, Na rijp beraad komen ze tot stand.
Hankkeet sortuvat, missä neuvonpito puuttuu; mutta ne toteutuvat, missä on runsaasti neuvonantajia.
23 Men kan plezier hebben in zijn eigen antwoord; Maar hoe treffend is een woord, dat van pas komt!
Miehellä on ilo suunsa vastauksesta; ja kuinka hyvä onkaan sana aikanansa!
24 De wijze gaat de weg des levens omhoog, Hij wil het dodenrijk beneden ontwijken. (Sheol h7585)
Taitava käy elämän tietä ylöspäin, välttääkseen tuonelan, joka alhaalla on. (Sheol h7585)
25 Jahweh haalt het huis der hoogmoedigen neer, Maar zet de grenspaal van een weduwe vast.
Ylpeitten huoneen Herra hajottaa, mutta lesken rajan hän vahvistaa.
26 Jahweh heeft een afschuw van snode plannen, Maar vriendelijke woorden zijn Hem rein.
Häijyt juonet ovat Herralle kauhistus, mutta lempeät sanat ovat puhtaat.
27 Wie oneerlijke winst maakt, schaadt zijn eigen huis; Maar wie van omkoperij niets moet hebben, blijft leven.
Väärän voiton pyytäjä hävittää huoneensa, mutta joka lahjuksia vihaa, saa elää.
28 Een rechtvaardig mens overweegt wat hij zegt, De mond der bozen stort onheil uit.
Vanhurskaan sydän miettii, mitä vastata, mutta jumalattomien suu purkaa pahuutta.
29 Jahweh is verre van de zondaars, Maar Hij hoort het gebed der rechtvaardigen.
Jumalattomista on Herra kaukana, mutta vanhurskasten rukouksen hän kuulee.
30 Stralende ogen verblijden het hart, Een goede tijding verkwikt het gebeente.
Valoisa silmänluonti ilahuttaa sydämen; hyvä sanoma tuo ydintä luihin.
31 Wie naar heilzame vermaning luistert, Woont in de kring der wijzen.
Korva, joka kuuntelee elämän nuhdetta, saa majailla viisaitten keskellä.
32 Wie de tucht niet telt, telt zich zelven niet; Wie naar vermaning luistert, krijgt inzicht.
Joka kuritusta vieroo, pitää sielunsa halpana; mutta joka nuhdetta kuuntelee, se saa mieltä.
33 Het ontzag voor Jahweh voedt op tot wijsheid, Aan de eer gaat ootmoed vooraf.
Herran pelko on kuri viisauteen, ja kunnian edellä käy nöyryys.

< Spreuken 15 >